Kim Ki Duk — adzin z hałoŭnych režysioraŭ, ź jakimi my adkryli sučasnaje paŭdniovakarejskaje kino i zastalisia im atarapieła začaravanymi. Jon raskazvaŭ, jak uzvyšacca nad rečaisnaściu, pakazvaŭ, da jakich vykrutaŭ pryvodzić bol, razburaŭ našy prymchi, jadnaŭ vysokaje ź nizkim, vučyŭ znachodzić pryhožaje ŭ ahidnym.
Kim Ki Duka bolš niama, ale jaho kino z nami zastajecca — «Naša Niva» pryvodzić piać stužak režysiora, pieravažna rańnich, jakija zrabili jaho viečnym.
Fota: Ian Gavan, Getty Images
«Vostraŭ» 2000 hoda
Film, u jakim hałoŭnaja hierainia sprabuje skončyć žyćcio samahubstvam rybałoŭnymi kručkami. Jana zasoŭvaje ich sabie ŭ pochvu i rezka adtul vydziorhvaje — prama pierad kamieraj. Mienavita dziakujučy «Vostravu» pra Kim Ki Duka, z młosnaściu i nieprytomnaściu, ale daviedaŭsia ŭvieś śviet. Heta historyja kachańnia tatalnych aŭtsajderaŭ — haspadyni płavučych rybackich domikaŭ, jakaja ŭ dadatak prapanuje klijentam svajo cieła, i byłoha palicejskaha, jaki ździejśniŭ zabojstva i vyrašyŭ u adnym z hetych domikaŭ schavacca.
«Drenny chłopiec» 2001 hoda
Pryhažunia z kaledža pakryŭdziła bandyta, i jon zrabiŭ tak, kab jana była vymušana pracavać prastytutkaj u «kvartale čyrvonych lichtaroŭ». Sa svajho čyściutkaha, bieskłapotnaha, dziavočaha žyćcia jana trapiła ŭ brudny pakoj, dzie absłuhoŭvaje klijentaŭ, ale hetym siužetnyja «pierviersii» nie abmiežavalisia.
Pakul «drenny chłopiec» začaravana naziraŭ za svajoj kryŭdzicielkaj, jana stała adčuvać siabie ŭ hetym biesprytulnym śviecie ŭsio bolš naturalna — mahčyma navat, bandyt nie pakaraŭ dziaŭčynu za hanarlivaść, a pryvioŭ jaje tudy, dzie jana i pavinna być. Kancoŭka ŭ «Drennym chłopcy» — adna z samych źbivajučych z pantałyku kancovak u śviecie.
«Viasna, leta, vosień, zima… i znoŭ viasna» 2003 hoda
Niespaścižnaja ŭschodniaja fiłasofija jadnajecca ź ziamnymi spakusami i złačynstvami, a adnu z rolaŭ u karcinie vykonvaje sam Kim Ki Duk. U adasoblenym pryrodnym zakutku manach haduje svajho vučnia — niekali padkinutaha jamu chłopčyka. Toj mučyć žyvioł, ustupaje ŭ seksualnuju suviaź z chvoraj, jakuju pryviali manachu na lačeńnie, a paśla taho, jak kidaje nastaŭnika, ździajśniaje złačynstva — i ŭ vyniku taksama stanovicca manacham. Navat vobraz uzvyšanaha, cnatlivaha manastva Kim Ki Duk źviarhaje da ziamnoha hrešnaha žyćcia albo navat robić jaho mahčymym tolki praz seksualnuju niastrymanaść i zabojstvy — i ŭsio heta jak by naviečna.
«Pusty dom» 2004 hoda
Chłopiec ź nieviadomym nam, ale, vidać, va ŭsich sensach bahatym minułym žyvie ŭ pustych kvaterach, jakija vyličvaje pa tym, što jaho rekłamnyja fłajery nie źnikajuć ź dźviarnych ručak. Adnojčy, praŭda, schiema daje sboj i hałoŭny hieroj traplaje ŭ dom, dzie niechta žyvie — takaja ž adzinokaja i niečym paranienaja pryhožaja žančyna, jakaja pačynaje niezaŭvažna nazirać za niaprošanym hościem. Dźvie hetyja adzinoty ŭ miełanchaličnym, maŭklivym, pavolnym siužecie musiać «vyratavać» adno adnaho ad dušeŭnaha bolu i ciapier užo raźviešvać rekłamu na dźviery haradžan razam.
«Pjeta» 2012 hoda
Hałoŭny hieroj — adzinoki, pryhožy i biespryncypny — zarablaje tym, što kalečyć ludziej, kab tyja mahli atrymać strachovačnyja hrošy i vypłacić daŭhi lichviaram. U niejki momant u žyćci chłopca źjaŭlajecca maci, jakaja kinuła jaho ŭ dziacinstvie. Znajomaja, zdavałasia b, navat halivudskaja siužetnaja schiema pra pastupovaje ŭźjadnańnie siamji — pakolki heta Kim Ki Duk — azdablajecca prynižeńniami, pakutami i kałarytam taho samaha marhinalnaha śvietu, jaki hladač niepaźbiežna palubić. Ciapier dla abodvuch hierojaŭ žyćcio źmienicca niezvarotna.