«Učora ŭviečary stała viadoma, jak na anłajn-kanfierencyi AAN pa klimacie pradstaŭnik Rasii Aleh Anisimaŭ pramoviŭ: «Ciapier ja vystupaju nie jak člen rasijskaj delehacyi, a jak čałaviek, jaki pražyvaje ŭ Rasii i vykazvaje svajo spačuvańnie Ukrainie, i škaduje ab tym, što my nie zmahli praduchilić voś hetyja dziejańni».
Anisimaŭ (doktar hieahrafičnych navuk, prafiesar, zahadčyk adździeła Instytuta «Rashidramieta») trapiŭ u naviny, a «Mieduza» ŭziała ŭ jaho razhornuty kamientaryj. Vielmi chočacca, kab hety kamientaryj uvajšoŭ u padručniki pa historyi i sacyjałohii, jakija buduć vyvučać padaŭleńnie čałaviečaj voli ŭ Rasii.
Tam było, naprykład, takoje:
«Ja bajusia, što majo vystupleńnie adabjecca na majoj karjery. Viadoma, bajusia. Ale, pasłuchajcie mianie, mnie 64 hady. Praz dva tydni budzie 65. Ja žyvu ŭ Rasii i nie chaču biehčy z hetaj krainy, svajoj Radzimy, prosta z-za taho, što ja čahości aścierahajusia. Z punktu hledžańnia hramadzianina krainy, ja nie skazaŭ ničoha takoha, što hetuju krainu b zhańbiła. Ničoha takoha nie skazaŭ, tak. I ŭsie hetyja maje aściarohi — ništo ŭ paraŭnańni z tym pačućciom zadavalnieńnia, jakoje ja atrymaŭ, vykazaŭšy svaju pazicyju. Viedajecie, nie zaŭsiody ŭdajecca skazać tak, kab heta pačuli ŭsie krainy AAN».
Upeŭnieny, što amal luby čałaviek (i dakładna toj, chto pa niejkich pryčynach moža kazać na vialikuju aŭdytoryju) sutykaŭsia z hetym:
u Rasii adbyvajecca niešta niespraviadlivaje, ty chočaš pra heta vykazacca, ale baišsia, bo žyvieš u represiŭnaj dziaržavie, sabraŭšysia ź siłami, usio roŭna vykazvaješsia, nakryvaje chvalaj niejkaha asablivaha, redkaha pačućcia — tryvoha nikudy nie sychodzić, ale tabie lepš.
Heta asablivaje pačućcio — i jość toje samaje zadavalnieńnie (nie błytać z samazadavoleńniem) ad taho, što ty nie zascaŭ i vykazaŭ svaju pazicyju. Z takich zadavalnieńniaŭ, navat u samym nievialikim i nie pryncypovym pytańni, adnaho zaadnym, i składvajecca čałaviečaja hodnaść, takija zadavalnieńni ŭ vyniku i robiać nas ludźmi.
Rasijskaja ŭłada ŭsie apošnija hady hetuju hodnaść staranna razmyvała, ale ŭ apošnija dni prosta šarachnuła pa joj kisłatoj: vajnu z Ukrainaj nielha nazyvać «vajnoj», krytyki ŭvarvańnia va Ukrainu — zdradniki.
Čamu tak adbyvajecca — zrazumieła: ludzi Pucinu ŭžo daŭno nie patrebnyja. Heta było jasna i tak, ale ciapier jašče i zaryfmavałasia biaskoncymi naradami za kiłamietrovym stałom: navat najbližejšyja paplečniki, navat u razhar najciažejšaj vajny nie nabližajucca da nacyjanalnaha lidara i atrymlivajuć jadziernyja zahady ź inšaha kanca kabinieta.
A pakolki čałaviečuju hodnaść, jak biceps i pres, treba treniravać pastajanna, dazvolu sabie niekalki razoŭ vykazać svajo mierkavańnie.
1. Pucin uvarvaŭsia na terytoryju suvierennaj dziaržavy i viadzie tam vajnu.
2. Ułada sakralizavała śviata Dnia Pieramohi (u tym liku uvioŭšy ŭ Kanstytucyju i Kryminalny kodeks adpaviednyja artykuły), ale ŭžo čatyry dni skručvaje i adpraŭlaje pad administracyjny aryšt ludziej, jakija vychodziać na mitynh z płakatami «Nie — vajnie».
3. Minabarony Rasii śćviardžaje, što źniščaje z dapamohaj vysokadakładnaj zbroi tolki vajennyja abjekty praciŭnika, ale va Ukrainie, pa danych AAN, užo bolš za 100 zahinułych mirnych žycharoŭ, sotni paranienych, bolš za 350 000 biežancaŭ i nieviadoma kolki tysiač — u bombaschoviščach.
4. Pucin jašče ŭ vieraśni 2021 hoda nazvaŭ hałoŭnym voraham Rasii biednaść, ale ŭžo praź piać miesiacaŭ tarpiedavaŭ ekanomiku našaj krainy i vyrak značnuju častku nasielnictva nie na biednaść, a na haleču.
5. «A jak ža Danbas usie hetyja 8 hadoŭ?» Danbas usie hetyja 8 hadoŭ — heta trahiedyja z tysiačami achviar. Ź vialikaj dolaj vierahodnaści, hetaj trahiedyi nie zdaryłasia b, kali b nie ŭdzieł Rasii. I tak, usie hetyja 8 hadoŭ tam było šmat niespraviadlivaha i žudasnaha z abodvuch bakoŭ.
6. Pucin śćviardžaje, što asnoŭnyja sutyknieńni Rasii — nie z rehularnaj ukrainskaj armijaj, a z atradami nieanacystaŭ i banderaŭcaŭ, i voś ad hetaha vušam, viadoma, ciažej za ŭsio. Dobra, što nieanacysty vykonvajuć zahady hałoŭnakamandujučaha-habreja. Dobra, što ŭ liku tych, chto hetamu hałoŭnakamandujučamu prapanuje dapamohu — premjer-ministr Izraila.
Luby, kamu ludzi jašče patrebnyja, chto razmaŭlaje sa svaimi siabrami i rodnymi va Ukrainie, u kursie: abaraniacca tam vyjšli prykładna ŭsie.
U tym liku tyja, dla kaho Bandera zusim nie hieroj i chto kožnaje 9 maja sustrakaje z toj ža horyčču i ciepłynioj, jak heta robiać u Pieciarburhu, Vałhahradzie i Maskvie. Hetyja ludzi — hramadzianie sučasnaj Ukrainy, jakija abaraniajuć svoj dom.
7. Nie viedaju, ci jość jašče ludzi, jakija majuć na Pucina choć niejki ŭpłyŭ, ale, dapuścim, jość. Nie viedaju, jak jany ciapier zasynajuć i pračynajucca i što trenirujuć pamiž abudžeńniem i snom. Ale ŭsim im — ad Ratenbierhaŭ da Cimčanki, ad Čemiezava da Hrefa, ad Abramoviča da Mardašova, ad Kudryna da Ernsta — chočacca nahadać adno: čałaviečaja hodnaść ciapier — nie ŭ Krymskich mastach i nie ŭ pieramohach u Lizie čempijonaŭ. Hodnaść — u tym, kab vykazać vašamu načalniku svaju pazicyju (a ŭ mnohich z vas jana šmat dzie supadaje z majoj) i rastłumačyć jamu, što za katastrofa adbyvajecca prama ciapier.
8. Finalnaje i hałoŭnaje: hetaja vajna pavinna być nieadkładna skončanaja.
