U hety paniadziełak, 3 vieraśnia, spoŭniłasia b 85 hadoŭ z dnia naradžeńnia Alesia Adamoviča, vybitnaha biełaruskaha piśmieńnika i hramadzkaha dziejača. Apošnija hady svajho žyćcia Adamovič pravioŭ u Maskvie.
Dom, u jakim jon žyŭ, znachodzicca ŭ samym centry horada pa adrasie Balšoj Kazichinski zavułak 17 bud. 1. Heta ŭ adnym z najbolš ramantyčnych i malaŭničych rajonaŭ staroj Maskvy — na Patryjaršych Sažałkach, znakamitych pa bułhakaŭskich «Majstru i Marharycie».
Ličycca, što ŭ Maskvu Adamovič byŭ vymušany źjechać paśla kanfliktu z kiraŭnictvam BSSR. Piśmieńnik byŭ ci nie pieršaj hramadskaj fihuraj takoha maštabu, chto padniaŭ pytańnie pra biaździejańnie savieckich uładaŭ u čas Čarnobylskaj katastrofy.
Adamovič žyŭ u Maskvie z 1987 hoda da svajoj śmierci ŭ 1994 hodzie. U 1989 hodzie byŭ abrany Narodnym deputatam SSSR — členam pieršaha i apošniaha adnosna demakratyčnaha parłamienta Savieckaha Sajuza. U nastupnyja hady piśmieńnik aktyŭna padtrymlivaŭ jak demakratyčnyja pieraŭtvareńni ŭ Rasii, tak i demakratyzacyju i nacyjanalnaje adradžeńnie ŭ Biełarusi.
U 1990–1992 hadoch jon uznačalvaŭ maskoŭskaje Tavarystva biełaruskaj kultury imia Franciška Skaryny, najstarejšuju arhanizacyju biełaruskaj dyjaspary ŭ Maskvie, jakaja isnuje i dahetul.
Dom Adamoviča na mapie:
Papiarednija špacyry:
Pomnik Janku Kupału na Kutuzaŭskim praśpiekcie, hatel «Maskva»
«Raźvitańnie z radzimaj» na kožnaj stancyi mietro
