Ci viedajuć ułady Mahilova rodnuju movu? z pošty Redakcyi 5

Hetaje ci padobnaje pytańni, napeŭna, uźniknuć u šmat kaho z tych žycharoŭ i haściej našaha horada, chto projdzie pa adnoj z hałoŭnych mahistralej Mahilova — praśpiekcie Miru — u rajonie płoščy Lenina.

Na dniach tam źjaviłasia vialikaja raściažka, na jakoj žycharoŭ i haściej Mahilova pa-biełarusku vinšujuć sa śviatam horada. I ŭsio było b dobra, kab nie hrubaja i niedarečnaja pamyłka, źviazanaja ź niaviedańniem adnaho z asnoŭnych pravił biełaruskaj arfahrafii, t. zv. jakańnia, pavodle jakoha hałosnyja «je», «jo» ŭ pieršym składzie pierad naciskam abaznačajucca na piśmie litaraj «ja». Pracytuju tekst zhadanaha vinšavańnia: «PAVAŽANYJA MAHILEŬČANIE I HOŚCI HORADA, SARDEČNA VINŠUJEM VAS SA ŚVIATAM!» Biezumoŭna, žycharoŭ našaha horada pravilna nazyvać mienavita mahilaŭčanie abo — jak varyjant — mahiloŭcy.

Naturalna, luby hramadzianin našaj krainy pavinien viedać, šanavać i lubić rodnuju movu, a tamu padobnaje vinšavańnie, na žal, vykliča nie pačućcio honaru za padtrymku ŭładami biełaruskaj movy, a rasčaravańnie i kryŭdu za jaje niaviedańnie kiraŭnictvam horada.

Jak być z hetym, jak reahavać? Biezumoŭna, nie treba rabić vialikaj trahiedyi, bo biełaruskamoŭnaja raściažka — užo sama pa sabie dobry znak. Ale na budučyniu miarkuju nieabchodnym paraić usim bolš dalikatnaje i ŭvažlivaje abychodžańnie z rodnaj movaj.

0

0

0

0

0

0

Juraś Kałasoŭski, mahilaŭčanin

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH