«Chto maładziejšy, zaŭvažyŭšy, što kryha adychodzić, źbiehli ź jaje, a ja hłuchavaty i nie pačuŭ ich kryki. Lod pačaŭ łamacca», — raskazvaje pra toje, što adbyłosia, pažyły pałačanin.
U ekstranaj situacyi dziadulu daviałosia zabycca pra bol u kaleniach. Rybak staŭ pieraskokvać z adnoj kryhi na inšuju, pakul nie vybraŭsia na samuju mocnuju. Paźniej ratavalniki nazvali jaje pamiery: kala 25 mietraŭ u daŭžyniu i 6 mietraŭ u šyryniu, taŭščynia lodu — 15 santymietraŭ.
Tym časam kryhu vyniesła ŭ rečyšča Dźviny, dzie hłybinia nie mienšaja za piać mietraŭ. Z vyški čałavieka, jaki płyvie pa race, zaŭvažyli dziažurnyja vadałazy vyratavalnaj stancyi Tavarystva vyratavańnia na vodach.
Na łodcy jany padpłyli da rybaka. Toj da taho času ŭžo staŭ raspranacca, majučy namier płyć da bieraha, ale, pabačyŭšy ratavalnikaŭ, pieradumaŭ.
«Pašancavała, što chvalavańnia nie było i lod nie raskryšyŭsia. U ledzianoj vadzie biez vyratavalnaj kamizelki pažyły čałaviek nie zmoh by vypłyć», — prakamientavaŭ hety vypadak staršy mataryst-rulavy Leanid Drahun.
Aficyjnaja pradstaŭnica Viciebskaha abłasnoha ŭpraŭleńnia MNS Sofja Hlinskaja paviedamiła, što z pačatku hoda ŭ Viciebskaj vobłaści patanuli 5 čałaviek, u tym liku dva rybaki.
«Z kožnym dniom lod robicca bolš tonkim, niepradkazalnym i niebiaśpiečnym. Byvaje, što za paŭdnia jon moža tak rastać, što rybaki, jakija znachodziacca na voziery ci race, akazvajucca ŭ pastcy», — padkreśliła Sofja Hlinskaja.
Čytajcie taksama:
U Minsku +11. Dvoje rybakoŭ pravalilisia pad lod
ŽKH-drama ŭ siamji rybaka: ščupaki «pamylisia» na 40 kuboŭ vady
