Ci ni samaj papularnaj pieśniaj «Narodnaj albomu» stała biełaruskaja narodnaja pieśnia savieckich časoŭ pra harotnicu Nadzieńku, jakuju spakusiŭ aficer dy źjechaŭ na «Dalny vastok». Sidzi-kružełka «Viaskovaja liryka», jakuju vydała pradusarka Aryna Vielež, maje z adnaho boku praciahnuć pośpiech trasiankamoŭnych pieśniaŭ savieckich časoŭ, a ź inšaha — adkryć niaznanyja płast našaj kultury — viaskovyja remiksy haradskich pieśniaŭ.
Pad ścipłaj vokładkaj chavajucca vakalnyja razvahi pra pakuty «Zoječki» Kasmadziamjanskaj, liryčnaje vykryćcio zdradlivaj «himnazistki, jakaja potym stała dantystkaj, imieja ŭračebny dzipłom», horkaja praŭda pra paryžski pryton... I pieśnia «Serca, tabie nie chočacca spakoju», syhranaja na tradycyjnych biełaruskich cymbałach.
«Heta «Žorstki ramans» pa-biełarusku, — kaža Aryna Vielež. — Takija pieśni rodziacca, kali našyja viaskovyja babuli trochi padviesielacca i siaduć pierapiavać pačutyja pa radyjo abo ad prybyšoŭ šlahiery. Ale ž robiać jany toje pa-svojmu: pierarablajučy słovy abo miełodyju i dadajučy niejmaviernuju sardečnaść».
Na dysku 28 aŭtentyčnych, vykananych viaskovymi śpievakami i śpiavačkami, pieśniaŭ: ramansy, savieckaja liryka, prypieŭki-drynduški, błatny falkłor, tanha i polki, pačutyja našym narodam i pieraapracavanyja na svoj, admietny manier. Ci ž nie budzie hety dysk kreolskich piesień udaram pa nacyjanalnaj kultury? «Heta paŭnapraŭny płast našaj kulturnaj spadčyny, — adprečvaje zakid Aryna. — Treba paznajomicca i z naiŭnaj tvorčaściu našaha narodu, kab viedać što takoje moc i mahija kupalskich pieśniaŭ».
Viaskovaja liryka. Ramansy, drynduški. «Novaja Muzykalnaja Kompanija». 2009 h.
