Najpierš — dobra, što takaja padzieja adbyłasia. Mahu ŭjavić, nakolki arhanizacyjna heta było niaprosta i vinšuju ŭsich datyčnych z tym, što zadumu atrymałasia ŭvasobić.
Heta była dvuchdzionnaja razmova pra pošuk siabie ŭ novych abstavinach. Pra rospač, bol, rasčaravańnie, kryŭdu. Pra toje, jak zastacca ŭ prafiesii i jak u pryncypie vyžyć — i na čysta pobytavym uzroŭni, i na ŭzroŭni zachavańnia jak nacyi.
Sapraŭdy, heta niejmavierny vyklik dla ŭsich nas. I, kažučy tut «nas», biezumoŭna maju na ŭvazie i tych biełaruskich tvorcaŭ, jakija vymušana źjechali i znachodziać siabie nanoŭ, i tych, chto žyvie i stvaraje va ŭmovach tatalnaj cenzury i pieraśledu ŭ padpolli, časta pa-za zonaj bačnaści.
Dyk voś dla ŭsich nas — heta ahulnaje pole dla dziejańniaŭ. Ahulnaja biełaruskaja kulturnaja prastora, u jakoj nieabchodna adbudoŭvać sistemu suviaziaŭ i infrastrukturu.
Niadaŭna Biełaruskaja rada kultury inicyjavała daśledavańnie hetaj prastory (rychtujecca da publikacyi), jakoje vyjaviła, što na siońnia pracuje kala 200 biełaruskich niezaležnych arhanizacyj i inicyjatyŭ u śfiery kultury.
Na pytańnie, čaho siońnia nie chapaje ŭ toj ci inšaj śfiery kultury, ich pradstaŭniki tak ci inakš kazali pra infrastrukturnyja patreby: sietku kniharaspaŭsiudu, zasnavańnie muzyčnaha ahienctva, mieniedžarskaha i pradziusarskaha kinacentra, kamunikacyjnych placovak, sietki ambasadaŭ kultury, chabaŭ, fizičnych placovak dla repietycyj i teatralnych pakazaŭ, adukacyjnaha centra dla art-mieniedžaraŭ, ustanovy pa pracy z nacyjanalnaj pamiaćciu, centra dyzajnu, asacyjacyi fatohrafaŭ i h. d.
Dla taho, kab heta infrastruktura źjaŭlałasia i efiektyŭna pracavała, treba navučycca ŭzajemadziejničać. Z hetym u našym poli nazirajucca peŭnyja prablemy, bo nie chapaje resursaŭ, času, viedaŭ na adładžvańnie kamunikacyi, jość pytańni biaśpieki i ŭ cełym niedavieru adno da adnaho, a časam banalna pieraškadžajuć emocyi i niaŭmieńnie ŭzvysicca pa-nad drobnymi sprečkami dziela bolš važnych spraŭ.
Taja panel, na jakuju mianie zaprasili, akurat i była pryśviečana pytańniam uzajemadziejańnia. I ŭ pryncypie ŭsio, što paśpieli napracavać tam za karotki čas try hrupy, było suhučna miž saboju.
Nam patrebnaja placoŭka, jakaja b adkazvała za adładžvańnie kamunikacyi miž arhanizacyjami i art-aktyvistami, spryjała b u pracy nad padrychtoŭkaj stratehična važnych dla śfiery dakumientaŭ, a ŭ budučyni niepasrednym čynam upłyvała na dziaržaŭnuju palityku ŭ śfiery kultury.
Kali raźvić dumku dalej, to heta taki
kulturnicki protaparłamient, jaki b uvabraŭ najbolš aktyŭnych i kanstruktyŭnych pradstaŭnikoŭ pola kultury, tych, chto nie baicca ŭziać na siabie adkaznaść i hatovy pracavać na karyść usioj śfiery.
Nieadnarazova abmiarkoŭvaŭ ideju «kulturnickaha Sojma» z kalehami z roznych arhanizacyj, i paznaču tut uzajemnuju zhodu i razumieńnie, što heta nie moža być placoŭkaj pry niejkaj kankretnaj arhanizacyi. Nie staić zadačy ściahnuć usie resursy na kahości adnaho, bo heta niedalnabačna i čysta fizična niemahčyma.
Razmova — pra raspracoŭku miechanizmaŭ sumiesnaha ŭdziełu ŭsich subjektaŭ kulturnickaj palityki, jak u Biełarusi, tak i za miažoj. I pracy hetaj na ŭsich chopić.
Mocna dapamoža, kali napišacie, čym kankretna vy hatovy być karysnymi ŭ adładžvańni pracesaŭ u biełaruskim kulturnickim poli — u płanie ekśpiertyzy, naprykład, ci arhanizacyjna. Albo prosta maralna, što taksama nadzvyčaj važna.
Čytajcie taksama:
