Pavodle jaje słoŭ, znachodziačysia za miažoj, jana hladzieła, što robiać kalehi, što jość u handli toj ci inšaj krainy.
«I ŭsio roŭna viartaješsia da taho, što mienavita cana / jakaść — lepš za biełaruskich vytvorcaŭ niama», — skazała jana.
Pa słovach kiraŭnika «Biellehprama», kankurencyi ŭnutry krainy niama, a vytvorcy adzieńnia, bializny i abutku pavinny imknucca pavialičyć svaju prysutnaść na biełaruskim rynku, pamianšajučy kolkaść impartu.
U Biełarusi možna znajści adzieńnie daražejšaje, jość brendy, jakija śpiecyjalizujucca na premium-kłasie, jość i bolš tannyja. Ale, pavodle jaje słoŭ, u nas «niama tannaha tavaru apryjory, tamu što ŭsie jakasnyja charaktarystyki jak pa tkaninie, jak pa dyzajnie, jak apracoŭki (technałahičnyja vuzły, apieracyi)».
