Słavuty spartsmien byŭ zatrymany paśla akcyi pratestu ŭ Maładziečnie 10 žniŭnia minułaha hoda. 21 žniŭnia jaho adpuścili na volu, ale raspačali kryminalnuju spravu i abrali mieru strymańnia ŭ vyhladzie chatniaha aryštu.
Na sudovaje pasiadžeńnie 19 listapada Kudzin nie źjaviŭsia. Paśla hetaha sudździa źmianiła mieru strymańnia na zaklučeńnie pad vartu, i spartsmiena aficyjna abviaścili ŭ vyšuk. 21 studzienia stała viadoma pra zatrymańnie Kudzina ŭ Maskvie pa zapycie biełaruskich uład, paźniej jon byŭ ekstradziravany ŭ Biełaruś.
Alaksieja Kudzina asudzili na 2 hady i 6 miesiacaŭ kałonii ahulnaha režymu, i nie tak daŭno jon byŭ etapiravany ź izalatara ŭ Žodzinie ŭ škłoŭskuju kałoniju…
— Užo prykładna miesiac, jak Alaksiej znachodzicca ŭ kałonii, — raspaviadaje Taćciana. — Napisaŭ zajavu, kab dazvolili spatkańnie ź siamjoj u studzieni, tamu čakajem adkazu. Płanujem jaho naviedać praź miesiac.
A 30-ha listapada, kali muža pieraviali z karancinu ŭ atrad, jon pieršy raz patelefanavaŭ mnie. Zatym 2-ha śniežnia…
Uvohule, dazvolena piać telefanavańniaŭ na miesiac, razmaŭlajem my pa videasuviazi prykładna pa dziesiać chvilin. Papiarednie na «Vajbier» mnie paviedamlajuć, u jaki dzień budzie zvanok ad muža.
— Jak Alaksiej adaptavaŭsia na novym miescy?
— Loša skazaŭ: «Tut usio narmalna». I ŭvohule ja pastajanna padtrymlivaju kantakt z tymi, čyje blizkija i znajomyja adbyvajuć pakarańnie ŭ hetaj kałonii. I, nakolki zrazumieła, u Škłovie adna ź lepšych kałonij u Biełarusi, kali zychodzić z umoŭ utrymańnia.
Dziakuj bohu, Alaksiej nie chvareje, a pakul jon siadzieŭ u Žodzinie, ja paśpieła pieradać jamu vitaminy.
— Jakim čynam jon padtrymlivaje formu ŭ kałonii? Ci jość dla hetaha ŭmovy?
— Kali ŭ izalatary znachodziŭ dla hetaha miesca i čas, to, dumaju, u kałonii naohuł nie pavinna ŭźnikać prablem. Tym bolš, jak mnie paviedamili, tam majecca davoli niadrennaja spartyŭnaja zała, jość navat miachi dla baksiravańnia. Loša praciahvaje treniravacca. Paprasiŭ, kab my pryvieźli jamu peŭnyja rečy.
Dla Lošy heta — amal jak u kazku patrapiŭ. Sumny humar, biezumoŭna, ale takaja realnaść. Pieršy Novy hod budzie adznačać u kałonii.
— Mahčyma, Alaksieju prapanoŭvali napisać prašeńnie ab pamiłavańni? Ci, moža być, jon užo napisaŭ?
— Nie viedaju, ci prapanoŭvali, ale dakładna nie pisaŭ.
— U vas piaciora dziaciej. Taksama padtrymlivajuć suviaź z tatam?
— A jak inakš?! Dzieci pastajanna pišuć tatu listy, ja ŭvieś čas dasyłaju pa dva-try fotazdymki. Chacia nie viedaju, ci dazvolili jamu zabrać ź izalatara tyja fota, što dasyłała, bo čuła, što ŭ kałoniju možna ŭziać tolki adzin fotazdymak.
Ale, spadziajusia, kali dazvolać spatkańnie, u studzieni dzieci ŭbačacca z tatam. Ja ŭžo adpraviła ich dakumienty, kab im taksama dazvolili spatkańnie.
— Niechta dapamahaje dahladać siamiejstva?
— Babuli i dziaduli dapamahajuć, ale ŭ asnoŭnym spraŭlajemsia svaimi siłami. Ciapier jašče roznyja chvaroby ŭ samym razhary, ale, na ščaście, pakul nie chvarejem. Naša siamja ŭvohule prytrymlivajecca zdarovaha ładu žyćcia. Zdarovaje charčavańnie, pastajannaje pravietryvańnie pamiaškańnia, šmat čystaj vady… Mahčyma, heta i dapamahaje našamu maleńkamu chatniamu dziciačamu sadku.
