Pa čatach razychodzicca paviedamleńnie ad imia nieviadomaha, jaki spasyłajecca na «znajomaha taksista», jakoha zvolnili za toje, što admoviŭsia padvozić amapaŭcaŭ. U vyniku toj, maŭlaŭ, pajšoŭ na sumoŭje ŭ kramu «Ružy.bieł», dzie pastavili ŭmovu — padčas razvozu kvietak fiksavać adrasy z BČB u voknach i pieradavać hetuju infarmacyju pracadaŭcy, bo, maŭlaŭ, ułaśniki takoj simvoliki — «nie ludzi».
«Naša Niva» źviazalisia sa zhadanaj kramaj. Z nami havaryŭ namieśnik dyrektara i akcyjanier Jaŭhien Kačan. Jon pierakonvaje, što takoha nie mahło być, što heta mietady niesumlennaj kankurencyi.
«Mnie ŭžo zvanili mnohija, pytajucca: Jaŭhienie, što ž vy robicie? A ja kažu — dy vy pačytajcie, padumajcie, tam ža jasna vidać pa struktury tekstu, što fejk. U žyćci my takoj kamandy nie damo, dy i vyhladaje rabota ŭ nas nie tak, jak apisvajecca nibyta pa vynikach «sumoŭja». My pierakananyja, što heta ŭkidvajuć kankurenty, bo kali pierastanuć kuplać u nas, to buduć kuplać u ich», — skazaŭ Jaŭhien.
Na pytańnie, ci zrobiać u ich kramie bieła-čyrvona-bieły bukiet ružaŭ, Jaŭhien adkazaŭ, što «žadańnie klijenta pieradusim», ale, mahčyma, niekatoryja supracoŭniki kramy zrobiać taki bukiet «z asablivym zadavalnieńniem».
