Dziakujučy Klimčuku jevanhielisty zahavaryli na movie jaho rodnaj vioski Simanavičy Drahičynskaha rajona. Pierakład dajecca ŭ zachodniepaleskaj sproščanaj transkrypcyi dla taho, kab kožny čałaviek moh čytać tekst biez kamientaroŭ tak, jak jany hučać u brescka-pinskich havorkach.
Fiodar Klimčuk.
Heta ŭžo druhoje vydańnie pierakłada Novaha Zapavieta Klimčuka, hetym razam poŭnaje. Inicyjatar publikacyi — prajekt «Tradycyja» pad kiraŭnictvam Sieržuka Doŭhušava. Hrošy na knihu źbirali kraŭdfandynham.
Kandydat fiłałahičnych navuk Fiodar Klimčuk byŭ zachopleny taksama historyjaj, falkłoram i etnahrafijaj nie tolki rodnaha Paleśsia i Biełarusi ŭ cełym, ale i mnohich krain Jeŭropy. Jon daśledvaŭ historyju takich etnična składanych rehijonaŭ, jak Krym, byłaja Juhasłavija, Karabach. Pieršym u Biełarusi jon staŭ vykarystoŭvać etnalinhvistyčnuju mietadałohiju, raspracavanuju akademikam Mikitam Tałstym. Vialikuju častku navukovych daśledavańniaŭ Fiodar Daniłavič pravodziŭ u rodnaj vioscy Simanavičy (10 km na poŭnač ad Drahičyna) i ŭ zachodniepaleskim rehijonie. Za jaho plačyma bolš za 200 navukovych prac i bieźlič ekśpiedycyj.
Narodnyja śpievy byli jašče adnym zachapleńniem Fiodara Klimčuka. Jon viedaŭ kala tysiačy piesień na miascovym dyjalekcie, na litaraturnaj biełaruskaj, na ŭkrainskaj, ruskaj i polskaj movach, jakim navučyŭsia ad maci Nastaśsi Andrejeŭny Klimčuk i ad mnohich adnaviaskoŭcaŭ.
Dla pierakładu asnoŭnaj častki Novaha Zapavieta spatrebiłasia bolš za 20 hadoŭ. Sam Fiodar Daniłavič pisaŭ, jak heta adbyvałasia: «Zvyčajna… braŭsia adzin vierš… Tekst pieračytvaŭsia. Zatym ja ŭ dumkach pieramiaščaŭsia ŭ Palestynu pieršaj pałovy I st. n. e., nibyta stanaviŭsia niepasrednym naziralnikam tych padziej… I raspaviadaŭ svaim ziemlakam… što pabačyŭ. Potym ja heta paviedamleńnie zapisvaŭ».
Dla pierakładu vykarystoŭvaŭ teksty na biełaruskaj, ukrainskaj, ruskaj, starasłavianskaj movach. Pierakłaŭšy kavałačak, Fiodar Daniłavič začytvaŭ jaho maci. Kali jana kazała: «Nie, my tak nie havorym,» — pierarablaŭ. Udakładniaŭ u starejšych adnaviaskoŭcaŭ roznyja słovy. Kazaŭ, što kali na niejkuju movu pierakładzienaja Biblija, značyć, hetaja mova nikoli nie źniknie, nie zabudziecca. Jaho praca — sproba zachavać havorku rodnaj paleskaj vioski na stahodździ. Dyjalekty, na jakich isnuje bahataja litaratura, va ŭschodniesłavianskaj tradycyi pryniata nazyvać litaraturnymi mikramovami, a ŭ inšych krainach ich nazyvajuć rehijanalnymi movami.
Fiodar Klimčuk vydaŭ pa-zachodniepalesku taksama «Słova pra pachod Iharavy», uryŭki z tvoraŭ Hamiera, Tałstoha i Hohala, pierakładaŭ Šota Rustaveli.
Całkam abo častkova Biblija pierakładzienaja na paŭtary tysiačy moŭ i dyjalektaŭ śvietu. Ciapier siarod ich — i havorka vioski Simanavičy Drahičynskaha rajona.
Nabyć «Novyj Zavit» možna ŭ kniharniach «Akademkniha» (Minsk, pr. Niezaležnaści, 72) i «Imbryk» (HC «Kupałaŭski», paviljon № 37). Apošni prapanuje taksama dastaŭku pa ŭsim śviecie.
