Vajennaja ahresija Rasiei va Ŭkrainie — samy surjozny kryzis u Eŭropie ad padzieńnia Berlinskaha muru, zajaviŭ u piatnicu hieneralny sakratar NATA Anders Foh Rasmusen.
Pastaŭlenaje pad sumnieŭ usio našaje bačańnie cełasnaj, svabodnaj i mirnaj Eŭropy, skazaŭ jon, vystupajučy na «Bruselskim forumie» — štohadovaj sustrečy ŭpłyvovych eŭrapiejskich i paŭnočnaatlantyčnych palityčnych, dziełavych i intelektualnych lideraŭ pad ehidaj Niamieckaha fondu Maršała.
Pavodle jaho słoŭ, hetaja ahresija — nie izalavany incydent. Heta ŭžo element pavodzinaŭ Rasiei — čynić vajenny cisk i pakidać zamarožanyja kanflikty pa susiedztvie z NATA: Prydniastroŭje, Paŭdniovaja Asetyja, Abchazija, a ciapier i Krym.
Usie hetyja kryzisy abjadnoŭvaje «adna vialikaja kraina, jakaja adnabakova vyrašyła pierapisać mižnarodnyja normy — za adzin dzień i samastojna, — i znoŭ stvaryć linii padziełu ŭ Eŭropie praz 25 hadoŭ paśla taho, jak svabodnyja narody Eŭropy ścierli ich», — skazaŭ Rasmusen.
Pavodle kiraŭnika NATA, «my spadziavalisia, što hetyja revizijanisckija pavodziny zastalisia ŭ 19-m stahodździ, a ciapier bačym ich viartańnia ŭ 21-m». «Jany hruntujucca na kanfrantacyi, a nie na supracy, i ŭjaŭlajuć realnuju pahrozu suśvietnamu paradku, jaki hruntujecca na našych kaštoŭnaściach i praviłach, jakija my ŭsie damovilisia pavažać», — skazaŭ jon.
Tamu, skazaŭ hieneralny sakratar NATO, «nam nieabchodna dać adkaz — zaraz i na budučyniu».
Jon bačyć try pryjarytety: pieršy — paćvierdzić prychilnaść pryncypu kalektyŭnaj abarony: druhi — uzmacnić padtrymku Ŭkrainy i ŭsiaho rehijonu, i treci: dać dakładna viedać, što z Rasiejaj užo nielha vieści spravy, jak zvyčajna.
Što tyčycca padtrymki Ukrainy, to, pavodle kiraŭnika NATA, havorycca ab intensifikacyi palityčnaha i vajennaha supracoŭnictva ź joj, a mienavita: padtrymka transfarmacyi Uzbrojenych siłaŭ Ukrainy ŭ sučasnuju i efektyŭnuju strukturu, jakaja była b surjoznym srodkam strymlivańnia i zdolnaj zabiaśpiečyć abaronu ad vajennych pahroz; palapšeńnie zdolnaści Uzbrojenych siłaŭ Ukrainy dziejničać sumiesna z uzbrojenymi siłami krain NATA, uzmacnieńnie ŭdziełu ŭ vučeńniach NATA.
Što tyčycca stasunkaŭ z Rasiejaj, skazaŭ Rasmusen, to Maskva ciapier kaža i viadzie siabie bolš jak praciŭnik, a nie jak partner. «Heta nie naš vybar. I heta vielmi turbuje i stavić pad sumnieŭ sami asnovy našaha supracoŭnictva z Rasiejaj», — skazaŭ jon.
Pavodle jaho słoŭ, sajuz NATA ŭžo admianiŭ biahučyja mierapryjemstvy z Rasiejaj na bolš nizkim uzroŭni i zaraz prahladaje ŭvieś spektar supracy ź joj, kab ministry zamiežnych spravaŭ krain Paŭnočnaatlantyčnaha sajuzu pryniali naležnyja rašeńni na sustrečy praź dziesiać dzion.
Ale treba hladzieć i ŭ budučyniu, dadaŭ kiraŭnik NATA, — bo ciapierašni kryzis mianiaje praviły hulni i padryvaje suśvietny paradak, zasnavany na hetych praviłach.
Siarod taho, što nieabchodna zrabić, Rasmusen nazvaŭ stratehičnym transatlantyčnym pryjarytetam dyversifikacyju enierhazabieśpiačeńnia i źmianšeńnie zaležnaści Eŭropy ad rasiejskich enerhanośbitaŭ.
«I budźcie ŭpeŭnienyja: u śviecie, jaki źmianiŭsia, sajuz NATA zastajecca napahatovie», — zajaviŭ Anders Foh Rasmusen.
