«Беларусь не роўна Лукашэнку». Буйное выданне «Украінская праўда» апублікавала ліст беларусаў украінцам

Фота: Pierre Crom / Getty Images

Цяпер у адрас усіх беларусаў ляцяць абразы і папрокі. За апошнія некалькі дзён з братоў мы ператвараемся ў ворагаў.

Так, зараз на вашыя дамы ляцяць ракеты, запушчаныя ў тым ліку і з тэрыторыі Беларусі, але таксама ў вашых шэрагах змагаюцца дзясяткі беларусаў, у тым ліку ў складзе тэрабароны.

У «Азова» ёсць беларуская рота.

Цяпер усюды шмат нянавісці, злосці і страху. Ці дапаможа нянавісць да беларусаў скончыць вайну? Не.

Беларусы з вамі. 27 лютага па ўсёй краіне выйшла каля 10 000 чалавек, каб сказаць «Не вайне». Гэта быў дзень «рэферэндуму», які ў нашай краіне нічога не вырашае, і людзі выказвалі свой пратэст, паказваючы накіраванне рускага карабля ў бюлетэнях і малюючы сцягі Украіны і свабоднай Беларусі.

Мы выйшлі на вуліцы ў знак пратэсту. Больш за 800 чалавек было арыштавана. Гэтага не дастаткова? Магчыма.

Але ў 2020-м беларусы па ўсёй краіне выйшлі бараніць свае галасы, якія былі ў чарговы раз скрадзеныя на выбарах. Сотні тысяч людзей ішлі па галоўных вуліцах многіх гарадоў Беларусі з кветкамі і песнямі. У нас не атрымалася. У адказ мы ўбачылі катаванні, арышты, збіццё, згвалтаванні і забойствы тых, хто быў не згодны з уладамі.

Тое, што адбываецца ў Беларусі з таго часу — гэта сталінскія рэпрэсіі. За паўтара года была знішчана ўся грамадзянская супольнасць, закрыты амаль усе НДА — ад праваабарончых да арніталагічных і спартыўных клубаў.

Больш за тысячу палітвязняў і сотні тысяч тых, хто вымушаны быў пакінуць краіну з адным заплечнікам, каб не апынуцца ў турме. Так, у нашых турмах катуюць. Тыя, хто выйшлі 27-га, а потым і 28 лютага, ведалі, на што ідуць.

Сёння любое іншадумства ў Беларусі караецца.

Колер шкарпэтак, жоўта-сінія кветкі, адзіночныя пікеты з дзіцем, «Не вайне!», сказанае крыху гучней, чым шэптам, — за ўсё гэта людзі адпраўляліся і адпраўляюцца ў турмы з нечалавечымі ўмовамі. Але яны працягваюць выходзіць і пратэставаць супраць вайны.

Сёння выйсці ў цэнтр Мінска з плакатам у падтрымку Украіны - гэта як выйсці ў акупаванай Германіі пратэставаць супраць канцэнтрацыйных лагераў.

Беларусы не жадаюць вайны. Мы жывем пад акупацыяй.

І калі яшчэ паўгода таму можна было сказаць, што гэта акупацыя ўнутраная, то зараз па нашых дарогах раз'язджае расійская тэхніка, якую ніхто, акрамя расійскага васала, сюды не клікаў.

Менавіта так, таму што можна называць сябе прэзідэнтам, але пры гэтым быць прэзідэнтам прахаднога пакоя ў інтэрнаце.

Грамадзянін Лукашэнка не прымае рашэнні, яму даводзяць іх, пакідаючы кіраваць толькі пасадкай збожжавых і адкрыццём дзіцячых спартовых спаборніцтваў. І, працягваючы метафару прахаднога пакоя, — ёсць адчуванне, што калі беларусы лягуць пад расійскія танкі (як раяць многія ўкраінцы ў сацсетках), то танкісты, не задумваючыся, праедуць па іх — хто звяртае ўвагу на прахадны пакой?

Беларусы дапамагаюць украінцам. Збіраюць сродкі на дапамогу войску і бежанцам, збіраюць добраахвотнікаў, якія гатовыя ўстаць у шэрагі ўкраінскай арміі ці дапамагаць у якасці лекараў.

Беларусы ўжо змагаюцца поплеч з украінскімі салдатамі. Адзін з першых загінулых на Майдане быў беларус. Беларусы змагаліся тады і працягваюць змагацца на баку ўкраінцаў. Беларусы запусцілі карту дапамогі ўкраінцам MAPAHELP.ME , якая дапамагае тым, хто гатовы дапамагаць з тымі, каму патрэбна дапамога.

Сёння, калі ёсць асцярогі, што хутка армія Лукашэнкі можа пачаць актыўны ўдзел у вайне, беларусы робяць усё магчымае, каб беларускія вайскоўцы не ішлі на вайну, адмаўляліся ваяваць ці здаваліся ў палон.

Беларускія кібер-партызаны атакавалі камп'ютарную сетку Беларускай чыгункі і фактычна перавялі яе ў ручны рэжым кіравання.

Яшчэ адна каманда адрапартавала аб прывядзенні шляхоў у фізічную непрыдатнасць — і ўсё для таго, каб прыпыніць рух эшалонаў у бок украінскай мяжы.

Беларусы ≠ армія Лукашэнкі. Сёння на нашай тэрыторыі ёсць дзве краіны: Беларусія і Беларусь.

Беларусія, гэты непаваротлівы мамант мінулага, не ведае роднай мовы і культуры, падтрымлівае грамадзяніна Лукашэнку і лічыць, што вайна — гэта норм.

Беларусь — гэта краіна, якая галасавала за дэмакратычныя перамены, ведае і паважае свае мову і культуру і адназначна выступае супраць вайны з Украінай і ўкраінцамі, з якімі ў нас так шмат агульнага.

Мы жадаем жыць у Еўропе. Як і вы. Мы хочам, каб ні ў кога не ўзнікала пытанняў, што наша краіна - гэта асобная краіна са сваёй культурай і мовай. Як і вы.

Наша гісторыя сыходзіць глыбінёй у тысячагоддзі. Як і ваша. Камусьці сёння вельмі выгадна пасварыць беларусаў і ўкраінцаў, каб абодва нашыя народы засталіся адны з вялікім і агрэсіўным суседам. Каму выгадна? Вось менавіта гэтаму вялікаму і агрэсіўнаму суседу.

Усяго, што мы робім, — недастаткова? У 2020 годзе, калі мы сотнямі тысяч выходзілі на вуліцы, калі нас катавалі, білі і палівалі хлёркай камеры, набітыя людзьмі так, каб дыхаць было немагчыма, свет выказваў «крайнюю і глыбокую заклапочанасць». Хто выходзіў на вуліцы гарадоў у падтрымку беларусаў? Толькі беларусы.

За гэтыя паўтара гады Ўладзімір Зяленскі не знайшоў магчымасці сустрэцца з абранай лідаркай Беларусі Святланай Ціханоўскай, затое знайшоў магчымасць працягваць купляць нафтапрадукты ў рэжыма Лукашэнкі нават тады, калі гэта з-за санкцыяў перастала рабіць уся Еўропа.

Беларусы засталіся адны ў сваім канцлагеры 21 стагоддзя. Цяпер, калі большасць беларусаў падтрымлівае ўкраінцаў і стараецца ім дапамагаць усім, чым можа, нягледзячы на вялікую небяспеку для сябе і сваіх сем'яў, многія ўкраінцы пачынаюць абвінавачваць беларусаў ва ўсіх грахах.

Але ведаеце, чаму беларусы працягваюць дапамагаць? Таму што ведаюць, як гэта — застацца са сваімі праблемамі сам-насам, застацца непачутымі, застацца без дапамогі астатняга свету. І мы не жадаем, каб украінцы засталіся адны. Таму што насуперак вашым зразумелым эмоцыям мы па-ранейшаму лічым вас роднымі. І спадзяемся, што гэта ўзаемна.

Не дайце ворагу разбурыць тое, што будавалася стагоддзямі.

Беларусы з вамі. Беларусы не жадаюць вайны. Беларусь не роўна Лукашэнку.

І беларусы працягнуць дапамагаць вам змагацца за свабоду, нават калі войска Лукашэнкі вырашыць адправіць сваіх салдат да вас.

Слава Украïні! Жыве Беларусь!