Učora byŭ adzin z najlepšych dzion u maim žyćci, piša błohier Drugoi.
Ad płoščy Revalucyi ja išoŭ z kałonaj, u jakoj razam išli nacyjanalisty i «niazhodnyja», kala hadziny prabivaŭsia praz tych, chto sabraŭsia na nabiarežnaj i kali dabraŭsia da sceny na Bałotnaj, chtości z arhanizataraŭ skazaŭ, što na mitynh pryjšło bolš za 50 tysiač čałaviek. Ja pačaŭ pisać pra heta ŭ tvitar, ale sietka nie pracavała — tak byvaje, kali ŭ adnym miescy źbirajucca dziasiatki tysiač, i bazavyja stancyi prosta nie dajuć rady. Ja adrazu ŭspomniŭ leta hetaha hoda, Osła i narod, jaki vyjšaŭ na vulicu, kab być razam: my tady, pamiataju, dzivilisia narviežcam: voś małajcy, jany ŭmiejuć adkazać na vyklik, sabracca.
Učora my sabralisia i byli takimi ž śviadomymi hramadzianami, jak narviežcy.Nas padmanuli, z nami abyšlisia jak z bydłam, ale my vyjšli na mitynh i skazali: «Ša, chłopcy, my vas nie vybirali, padman». Vyjšli śmieła, niahledziačy na toje, što napiaredadni nas zapałochvali, pahražali kryvioju, biesparadkami, pravakatarami. Hłupstva, na Bałotnuju pryjšli ludzi z kvietkami i pavietranymi šarykami, viasiołyja i ŭpeŭnienyja ŭ sabie. Ja daŭno nie bačyŭ tak šmat dobrych tvaraŭ u adnym miescy.
Hej, pasłuchajcie, heta vam nie naniatyja za słoik jahi niebaraki, što mierznuć na marozie i kryčać «Miadźviedzieŭ, abiedać!» I nie apranutyja ŭ darahija kaściumy nachlebniki, sabranyja na dziaržaŭnaj dačy, kab pabyć fonam dla čarhovaj teatralnaj pastanoŭki. Heta hramadzianie krainy Rasija, jakim nie ŭsio roŭna.
Heta nie «niazhodnyja» — heta nieabyjakavyja.Jakija kažuć: «Budźcie łaskavyja, ličyciesia z nami. My narod, jaki vas naniaŭ, kab vy kiravali hetaj dziaržavaj. My płacim vam za toje, kab vy byli sumlennymi, pracavitymi i adkaznymi. A budziecie padmanvać — pojdziecie preč».
Heta prosta maja mara — narod, jakomu nie ŭsio roŭna. Tolki taki narod moža pastajać za siabie, za svaje intaresy.I hetyja hramadzianie mnie vielmi padabajucca.
Tym, chto arhanizoŭvaŭ i pravodziŭ siońniašni mitynh na Bałotnaj, treba ćviorda ŭrazumieć —
ludzi pryjšli nie da ich, a pa praŭdu, pa pačućcio ŭłasnaj hodnaści.I ad taho, jak arhanizatary buduć pavodzić siabie dalej, budzie zaležać vielmi šmat — ci pojduć ludzi za imi dalej ci, jak heta było ŭ apošnija hady, adviernucca i zojmucca svaimi spravami. Tamu što nasamreč tyja dziasiatki tysiač nieabyjakavych pryviali na płošču nie Niamcoŭ z Ryžkovym, a internet — tam ludzi ŭbačyli dokazy padmanu na vybarach, tam jany arhanizavalisia. I kali dalej hramadzianie buduć bačyć, jak karbanaryi hryzucca adno z adnym praz hłupstva, zajmajucca fihnioj i biessensoŭnym pijaram, jany pašluć ich k čortu i nikudy bolš nie pryjduć. Treba mieć heta na ŭvazie. Niamcoŭ z Ryžkovym, ličycie, što vam kazačna pašancavała.
