Kiraŭnik Rasii ščyra apisaŭ svoj płan stvareńnia nieaimpieryi: Mytny sajuz — Adzinaja ekanamičnaja prastora — Jeŭrazijski sajuz.Kankretnaja intehracyja, z kankretnym pahłynańniem i vidavočnym vynikam. Havorka ŭžo nie viadziecca ni pra archaičnuju Sajuznuju dziaržavu, ni pra adyšoŭšy ŭ historyju SSSR.
Rasija maryć znoŭ stać Vialikaju. Ale nie praz hodnaje ŭładkavańnie žyćcia svajho naroda, jaki
My žyli i žyviem stahodździami pobač ź impieryjaj. Mnohim u Rasii hetaje słova pryjemnaje — padstava dla honaru i šaniec na nadzieju. U rasijanaŭ jość prava vybirać svoj los, prava hanarycca tym, što «zatoje nas usie bajacca». U nas inšaja historyja, inšy mientalitet.
U vyniku realizacyi kramloŭskaha prajekta «Jeŭrazijski sajuz» kantrol Maskvy nad «siniavokaj» moža ŭstalavacca naviečna — praz ekanamičnuju anieksiju i praz nadnacyjanalnaje kiravańnie.
Mary našych ramantyčnych suhramadzianaŭ pra budučuju biełaruskuju Šviejcaryju paśla manifiesta Uładzimira Pucina vyhladajuć zusim małarealnymi.
Naradzilisia i žyviem my na miažy cyvilizacyj.
Da ŭsiaho my apynulisia zakładnikam postsavieckaha aŭtarytarnaha režymu Łukašenki. Jon nie mieŭ i nie maje stratehii raźvićcia dla krainy — tolki realizuje taktyku vyžyvańnia. Nie dziela nas — dziela ŭłady. I jon nikoli nie byŭ harantam našaj niezaležnaści.
Bałansavańnie pamiž Zachadam i Ŭschodam, šantažavańnie Brusiela i Maskvy, zapałochvańnie biełarusaŭ, nakručvańnie samich siabie. Biaskoncy pošuk vorahaŭ. A vorah na samoj spravie — unutry nas, u našym myśleńni, postkałanijalnym i postatatalitarnym. U našym razumieńni ci chutčej nierazumieńni siońniašniaha śvietu, asabistaj i histaryčnaj adkaznaści. Biełaruś ciapier — na hieapalityčnym razdarožžy.
My budziem vymušany ŭ bližejšy čas rabić cyvilizacyjny vybar — jeŭrapiejski albo jeŭraazijacki, demakratyčny albo aŭtarytarny. Vybar daviadziecca rabić i hramadzianam, i ŭładzie, i apazicyi.
Jeŭrazijski sajuz, «mahutnaje nadnacyjanalnaje abjadnańnie, zdolnaje stać adnym z palusoŭ sučasnaha śvietu», dzie Biełaruś — dadatak na dźvieście tysiač kvadratnych kiłamietraŭ ź biezabličnym, choć i pracavitym nasielnictvam, i z bahaćciem, dahledžanym ci stvoranym hetym narodam? Albo isnavańnie ŭ Jeŭrasajuzie siaredniaj, samabytnaj, demakrytyčnaj i zamožnaj krainaj na ŭzor Čechii, Aŭstryi, Bielhii ci Hałandyi?
Hetyja pierśpiektyvy padajucca dalokimi, ale naš los moža vyrašycca nieŭzabavie — usurjoz i nadoŭha. Mahčyma, i nazaŭždy.
