Ksiondz Ihar Łašuk prakamientavaŭ svoj vyjezd z parafii ź Sierabranki i adkazaŭ ananimščykam 23

Ajciec Ihar Łašuk u kamientarach na našym sajcie prakamientavaŭ svajo vydaleńnie z parafii sv. Jana Chryściciela, što ŭ Sierabrancy, a taksama roznyja čutki, što ŭźnikli z hetaj nahody.

Nahadajem, što vyjezd a. Ihara vyklikaŭ niezadavalnieńnie parafijanaŭ.

Padajem tekst kamientara całkam.

***

Vialikaje i ščyraje dziakuj za ŭsie kamientary. Ale chacieŭ by spatkacca s «hołasam sumleńnia» i abaranicca ad ananimščyka, bo styl pisańnia vielmi znajomy. Ja nie prosta Łašuk, ale ksiondz Łašuk.

Darahija siabry, za što mianie pieravodziać, ja sapraŭdy nie viedaju.

Ja prasiŭ majho pravincyjała, hod dva nazad, dać mahčymaść psichična i fizyčna adpačyć. Ja budavaŭ moładzievy centr u Baraŭlanach, parafijalny centr u Raŭbičach, vialiki kaścioł i centr u Minsku, u rodnaj vioscy dabudavaŭ kaplicu, adnaviŭ vialikuju kaplicu z XIX stahodździa u v. Praści, Niaśvižskaha rajona, i heta rabiŭ paralelna. Moža i dalej by ŭsio dobra było,

kab nie pryjechaŭ Kardynał Biertone ŭ 2008 hodzie ŭ Sierabranku i publična skazaŭ, što «viedajecie čamu ja tut, bo ksiendz Ihar moj siabar i ja salezijanin», i paśla hetaha prarvaŭsia škvał ananimak.

Mianie abvinavacili va ŭsich hrachach, pra jakija ja navat u maralnaj teałohii nie čytaŭ. Mnie vielmi nie chaciełasia b, kab zbyłasia vola ananimych piśmieńnikaŭ,

bo jany nie pamiatajuć 8-ha Božaha zahadu (nie havary iłžyva na bližniaha svajho).

U susiedniaj vioscy była takaja historyja: adzin čałaviek, kab zarabić, iłžyva prysiahaŭ, pryjšła chvilina i ŭ jaho za adzin tydzień vymierła ŭsia siamja (šeść dziaciej, žonka i zatym jon). Chrystos nikoli nie vystaŭlaŭ hrachoŭ čałavieka. Jon prabačaŭ i baraniŭ dobraje imia navat samych hrešnych, heta rabili farysiei i knižniki, bo sami byli hrešniki.

Nie sudzicie, i vas nie asudziać, prabačajcie, i vam prabačać. Usio, što nie robicca, k dabru.

Jašče raz dziakuj ŭsim za padtrymku, heta vielmi dobraja sprava — kamientary, ale kab tolki ludzi nie bajalisia pisać svaich proźviščaŭ, bo ŭsio niejak ananimna.

***

Ihar Łašuk naradziŭsia 30 sakavika 1966 hoda ŭ v. Makašy Niaśvižskaha rajona. Jon vyznačyŭsia svajoj pracaj pa stvareńni katalickich parafij i viartańni šerahu chramaŭ viernikam. Pakinuŭšy vučobu ŭ Hrodzienskim sielskahaspadarčym instytucie, pačaŭ pracavać zakrystyjaninam u Niaśvižskim farnym kaściole. U 1988–1989 hodzie arhanizavaŭ parafiju Svsv. Piatra i Paŭła ŭ v. Novy Śvieržań Staŭbcoŭskaha rajona, arhanizavaŭ viartańnie kaścioła i parafii Sv. Jana Chryściciela ŭ p. Snoŭ Niaśvižskaha rajona. Vypusknik Londskaj salezijanskaj duchoŭnaj sieminaryi. U 1990 hodzie vydaŭ pieršy paśla Druhoj suśvietnaj vajny «Karotki Katechizm dla biełarusaŭ-katolikaŭ» na biełaruskaj movie.

U 1993 hodzie atrymaŭ śviatarskija paśviačeńni. Pracavaŭ vikaryjem u parafii Biezzahannaha Začaćcia Najśviaciejšaj Panny Maryi ŭ Lidzie. Tam zasnavaŭ parafiju Sv. Jana Boska ŭ pasiołku Maładziožnym (nazva parafii paźniej była źmieniena). U Minsku stvaryŭ parafii Śviatoha Ducha i Božaha Cieła. U 1996 byŭ pryznačany probaščam parafii Śviatoha Jana Chryściciela ŭ Minsku. Pry im pačałosia budaŭnictva kaścioła ŭ Minsku, upieršyniu za 100 apošnich hadoŭ.

nn.by

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH