Maleńkaja kraina Nauru niečakana apynułasia ŭ centry ŭvahi, pryznaŭšy niezaležnaść Abchazii i Paŭdniovaj Asiecii.Nauru nazyvajuć samaj maleńkaj dziaržavaj za miežami Jeŭropy. Adnak kałanijalnaje supiernictva nie pakinuła ŭ spakoi navat jaje.
Vostraŭ akazaŭsia bahaty na fasfaty. U 1888 hodzie vyspu anieksavała Niamieččyna. U pieršuju suśvietnuju vajnu jaho zachapiła Aŭstralija, u druhuju — akupavała Japonija. U 1968 h. naurancy abviaścili niezaležnaść. Ale kraina praciahvała žyć za košt zdabyčy fasfataŭ. Pa žyćciovym uzroŭni Nauru stajała ŭ adnym šerahu z Abjadnanymi Arabskimi Emiratami.
U2000-m «załaty fasfatny viek» skončyŭsia. Jaho nastupstvy akazalisia katastrafičnymi: 80% terytoryi krainy pieratvarylisia ŭ pustyniu.
Nie mienš katastrafičnyja i sacyjakulturnyja vyniki: z 14 tysiač žycharoŭ nauranskuju movu viedajuć mienš pałovy. Zabytyja zvyčai, nacyjanalnaj hulnioj ličycca aŭstralijski futboł… U vyniku dyjabietu, vynika pierajadańnia sałodkaha, jašče adnaho «padarunka cyvilizacyi», rezka źniziłasia praciahłaść žyćcia.
Parušyłasia i palityčnaja stabilnaść. Ad 1989 da 2003 h. urad u krainie mianiaŭsia 17 razoŭ. Asabliva vostryja chvalavańni razharelisia ŭ 2003 hodzie, kali była spalenaja rezidencyja prezidenta.
U takich umovach maleńkaja kraina vymušanaja šukać srodki dla vyžyvańnia. Urad Nauru manieŭravaŭ miž Piekinam i Tajvaniem. U
Los Nauru jašče adno padćviardžeńnie słušnaści vykazvańnia Achmieda Sukarna, pieršaha prezidenta Indanezii: «Nie było dabradziejnaha kałanijalizmu, jak nie byvaje i karysnaj chvaroby».
