«Mnie pad pahrozaj vałuna ŭ padvarotni zabaranili krytykavać lubych niebažycharoŭ», — napisała Bondarava. Praŭda, praź niekatory čas jana adredahavała svoj dopis, słovy pra vałun u padvarotni ź jaho źnikli, zaŭvažyła «Radyjo Svaboda».
A krytyka ŭ adras staršyni Hrodzienskaha abłvykankama Uładzimira Karanika zastałasia, choć Bondarava jaje i nazvała dypłamatyčna «kamientarom».
Hetym razam «infakazačcy» nie spadabałasia nazva syru ad AAT «Małočny śviet». Na apublikavanym Bondaravaj zdymku Karanik trymaje syr pad nazvaj «Hubiert».
«Vinšuju vas, hrodziency: ciapier i syr u vas nazvany ŭ honar katalickaha bielhijskaha biskupa, kimści pa-jezuicku chitrym i dalnabačnym pryznačanaha «zastupnikam» Hrodna. Hłytajcie i niama čaho tut morščycca», — napisała prarasijskaja aktyvistka.
Pavodle Bondaravaj, niemahčyma sabie ŭjavić «bolšaha ździeku z dnia vyzvaleńnia pałovy krainy ad niavoli panskaj Polščy 17 vieraśnia».
Śviaty Hubiert ličycca zastupnikam Hrodna. Histaryčny hierb horada, na jakim źmieščana vyjava alenia śviatoha Hubierta i jaki ličycca aficyjnym i siońnia, byŭ zaćvierdžany jašče ŭ XVI stahodździ.
Čytajcie taksama:
U Hrodnie źnikli turystyčnyja stendy pra Elizu Ažešku
Kiraŭnica hrodzienskaj «Biełaj Rusi» patroliła Bondaravu
«Skolko možno sovieršať ošibki, tovariŝi?» Bondarava znajšła novaha voraha — vasilok
