Andrej Savinych padčas pasiadžeńnia Parłamienckaj asamblei ABSIE
«Jany čakajuć, što my pojdziem adtul (ź mižnarodnych placovak — zaŭv.). Nikoli nie treba rabić tak, jak choča tvoj vorah ci praciŭnik. Heta aksijoma. Tamu my adtul nie sydziem. Jany nie nas abrazili i nie rasijan. Jany pakazali svoj tvar čarhovy raz», — zajaviŭ Alaksandr Łukašenka 25 lutaha paśla łyžnaha zabiehu ŭ Raŭbičach.
«Niachaj viščać, niachaj kryčać. My pavinny iści svajoj darohaj, svaim šlacham. Sabaka breša — karavan idzie. Voś pa hetym pryncypie i my pavinny žyć i pracavać. Nie źviartać uvahi i navat nie kamientavać. Pakazvać ich nachabstva i idyjatyzm. Usio. Bolš ničoha nie treba», — ličyć Łukašenka.
8
19
84
0
3
0
