Minułym razam Łukašenka byŭ u Maskvie try tydni tamu. Z pačatkam vajny pamiž kiraŭnikami Biełarusi i Rasii adbyvalisia intensiŭnyja telefanavańni. Vyśvietliłasia, što hetaha niedastatkova, i terminova spatrebiłasia novaja sustreča. Zrazumieła, nie dla abmierkavańnia pracesaŭ biełaruska-rasijskaj intehracyi, jak pra heta kažuć aficyjnyja krynicy.
Mała sumnievu ŭ tym, što pamiž Maskvoj i Minskam idzie niejkaja vostraja sprečka. Tamu i spatrebiłasia sustreča sam-nasam.
Vidavočna, što Biełaruś maje vostruju patrebu ŭ rasijskaj ekanamičnaj padtrymcy. Ekanamisty kažuć pra mahčymaść defołtu, bo niama hrošaj, kab viartać pazyki. Ale hałoŭny doŭh (zvyš 50%) Biełaruś maje pierad Rasijaj. I kab paźbiehnuć defołtu, Rasija pavinna refinansavać, restrukturavać pazyki.
Ale, zdajecca, pytańnie pra refinansavańnie doŭhu baki mahli lohka vyrašyć praz telefon. Vyhladaje, što hałoŭnym pytańniem na pieramovach było inšaje.
Vykažu hipotezu, što Pucin vyklikaŭ na dyvan Łukašenku, kab abmierkavać bolš aktyŭny ŭdzieł Biełarusi ŭ vajnie. Na karyść hetaj viersii śviedčyć toj fakt, što prezident Rasii pryniaŭ rašeńnie zaprasić 16 tysiač arabskich «dobraachvotnikaŭ».
Heta značyć, što ŭ Rasii isnuje deficyt ludskich resursaŭ u hetaj vajnie. A tady navošta patrebnyja araby, kali tut pad bokam jość biełarusy, jość Łukašenka, jaki šmat razoŭ abiacaŭ padtrymać Rasiju ŭsimi siłami?
I razvahi Łukašenki padčas sustrečy z Pucinym možna patłumačyć i jak apraŭdańnie rasijskaha napadu na Ukrainu, i jak abhruntavańnie niepasrednaha ŭdziełu Biełarusi ŭ vajnie. Jahonyja repliki, jak zaŭsiody, byli supiarečlivyja i sumburnyja.
Pieršy tezis: vajnu pačała Ukraina. Łukašenka kaža:
«Nie my na ich napali. Nie my! Previentyŭna USU pačali stralać, kali my jašče za dva dni byli ŭ vas doma… Jany pačali».
Takim čynam, pieršaj napała na Rasiju i Biełaruś Ukraina. I ciapier zrazumieła, chto ahresar.
Ale dalej Łukašenka supiarečyć sabie i kaža, što Ukraina tolki źbirałasia napaści, tolki płanavała ataku, ale nie paśpieła, bo Rasija jaje apiaredziła: «A ja zaraz vam pakažu, adkul na Biełaruś rychtavaŭsia napad. I kali b za šeść hadzin da apieracyi nie byŭ naniesieny previentyŭny ŭdar pa pazicyjach (4 pazicyi, ja zaraz pakažu — kartu pryvioz), jany b atakavali našy vojski — Biełarusi i Rasii, jakija byli na vučeńniach… Dobra, što pačali… Nie zrabili b hetaha za sutki da taho, paviercie, praź niekalki dzion my b vypili ŭsiu hetuju čaru ź vializnymi stratami. Jašče raz kažu: jany nie tolki pa Danbasie rychtavalisia nanieści ŭdar. Jany vybudavali pazicyi dla naniasieńnia pa Biełarusi ŭdaru».
Dyk za šeść hadzin ci za sutki Rasija naniesła previentyŭny ŭdar? Nahadaju, dahetul Maskva ahučvała viersiju, što Ukraina, maŭlaŭ, źbirałasia napaści na Danbas. Ciapier, akazvajecca, i na Biełaruś rychtavaŭsia napad. U Rasii, musić, pra heta nia viedali, i Łukašenka adkryŭ vočy Pucinu na sapraŭdnaje vierałomstva paŭdniovaha susieda.
Vielmi złaviesna hučyć apovied Łukašenki pra niejkich niezrazumiełych najmitaŭ, jakija nibyta ruchajucca ŭzdoŭž biełaruska-ŭkrainskaj miažy da Čarnobylskaj AES:
«I što jany chočuć u Čarnobyli zrabić, nam jašče daviadziecca z vami razhadać… Bijałahičnaja zbroja, samyja vialikija atamnyja elektrastancyi — i ŭsio heta byli hatovyja padarvać».
Na hetym tle, kali nie ŭdasca vykrucicca ad rasijskaha patrabavańnia, to ŭvod biełaruskich vojskaŭ dziela abarony AES — heta nie ahresija suprać susieda, a akt humanizmu, vyratavańnia čałaviectva ad atamnaha armahiedonu. I Łukašenka vystupaje ŭ roli zbaviciela śvietu ad ahulnajeŭrapiejskaj trahiedyi. Što tut skažaš: vialikaj dušy čałaviek!
I adnačasova hučyć supraćlehły arhumient. Maŭlaŭ, heta vorahi chočuć uciahnuć Biełaruś u vajnu va Ukrainie i tym samym ahalić zachodnija miežy Sajuznaj dziaržavy.
Takim čynam, Łukašenka zahadzia padrychtavaŭ abhruntavańnie dla lubych, navat supraćlehłych varyjantaŭ dziejańniaŭ. Na ŭsie vypadki žyćcia. Kali čałaviek nie adkazvaje za svaje słovy, to možna kazać što zaŭhodna, nie aścierahajučysia za reputacyju.
Chutka my daviedajemsia, ci ŭdałosia Pucinu prymusić Łukašenku da bolš aktyŭnaha ŭdziełu Biełarusi ŭ hetaj haniebnaj vajnie.
Usio astatniaje, što havaryłasia na publičnaj častcy sustrečy, mienš važna. Sankcyi nie strašnyja, kazali abodva lidary, naadvarot, jany stymulujuć raźvićcio. Takaja dobraja mina pry drennaj hulni.
Jašče Łukašenka prapanavaŭ zaklikać da paradku čalcoŭ ADKB i JEAES. A to ad ruk adbilisia, nie chočuć padtrymlivać Rasiju. Łukašenku jaŭna niekamfortna ŭ adzinocie, izalacyi, sajuzie z Rasijaj u statusie ahresara. Chaciełasia b padzialić adkaznaść. I hetaje adčuvańnie ŭłasnaha izhojstva vielmi admietnaje.
