«Naša Niva» źviazałasia ź jaho maci Valancinaj, kab jana raskazała pra siamju padrabiaźniej.
Nahadajem chranałohiju padziej u spravie Stefana. Nadpis na prypynku źjaviŭsia ŭ Horkach 12 žniŭnia. Pieršapačatkova Horacki RAUS kvalifikavaŭ heta jak administracyjnaje pravaparušeńnie pa art. 17.1 KoAP (drobnaje chulihanstva). Adnak pa inicyjatyvie prakuratury praź miesiac sprava rezka stała kryminalnaj: Stefan staŭ padazravanym pa 341-m artykule (apahańvańnie budynkaŭ i psavańnie majomaści). Paralelna z hetym jamu vypisvali štrafy za ŭdzieł u mirnych pratesnych akcyjach, što prachodzili ŭ Horkach. U domie chłopca praviali pieratrus, jamu prapanoŭvali asudzić pratesty na videa. Ad hetaj prapanovy jon admoviŭsia. U vyniku 26 listapada nad im adbyŭsia sud: sudździa Viktar Jaskovič prysudziŭ Stefanu hod kałonii, pryznaŭšy vinavatym u «złosnym chulihanstvie».
Stefan Łazovik, fota z archivaŭ siamji.
Dla Valanciny chaj i časovaja, ale strata syna — heta sapraŭdnaja trahiedyja. Ën užie niekalki hod byŭ asnoŭnym jaje pamočnikam i haspadarom u domie.
— Moj muž, były vykładčyk BDSHA, pamior u 2017 hodzie praz ankałohiju. I Stefan usie prablemy siamji, pobytavyja rečy adrazu tady ŭziaŭ na siabie.
Uziaŭ na siabie Stefan i ciažkaje pachavańnie, rasśledavańnie pa spravie zabojstva svajoj małodšaj siastry: jaje nie stała ŭ 2019 hodzie. Maryja tolki skončyła ŭ Minsku pieršy kurs, płanavała być mastakom. Zabojcu prysudzili 22 hady źniavoleńnia.
U dziacinstvie.
Paśla dvuch pieražytych pachavańniaŭ Valancina i Stefan zastalisia adzin dla adnaho samymi blizkimi ludźmi.
Žančyna raskazvaje pra syna z asablivaj ciepłynioj. Vučyŭsia jon u 4-j horackaj škole, zaŭsiody vielmi cikaviŭsia historyjaj. Niejki čas supracoŭničaŭ ź miascovym niedziaržaŭnym vydańniem «UzHorak». Paśla skančeńnia škoły pajechaŭ na zarobki ŭ Maskvu, dzie pracavaŭ u śfiery handlu. Viarnuŭšysia, pastupiŭ u BDSHA na sielskaje budaŭnictva. Paźniej zarehistravaŭsia ŭ jakaści ramieśnika.
— Ën robić samyja roznyja rečy z dreva. U tym liku restaŭracyjaj zajmaŭsia. U nas ułasny dom, dyk syn z pamiaškańnia pobač z haražom uładkavaŭ sabie majsterniu. Pakul u rasparadžeńni ŭ jaho byŭ minimalny nabor — freza, piła… Ale jon maryŭ zarabić hrošaj i kupić bolš instrumientaŭ. Jamu sapraŭdy padabałasia pracavać z drevam, jon płanavaŭ u hetym kirunku raźvivacca.
Paśla vybaraŭ u Horkach, jak i ŭ šmat jakich inšych haradach Biełarusi, prachodzili mirnyja akcyi suprać falsifikacyj i hvałtu. Stefan jašče napiaredadni vybaraŭ pajšoŭ u niezaležnyja naziralniki.
— Pieršy čas nikoha nie zatrymlivali, jašče ŭ žniŭni bolš-mienš spakojna było ŭ nas. Dyk šmat ludziej chadziła na akcyi, ciapier mienš, — kaža Valancina.
Maci paśpieła atrymać ad syna ŭžo try listy. U ich Stefan piša, što ŭmovy ŭ kamiery dobryja, ramont śviežy. Siarod sukamiernikaŭ ludzi roznych prafiesij i adukacyi, ale ŭsie padtrymlivajuć adzin adnaho.
Valancina da hetaha času nie vieryć, što za niejki nadpis mahli dać ažno hod kałonii. Tamu budzie rabić usio, kab abskardzić hety prysud z advakatam.
— Ja dumała, što my abydziemsia štrafam, ale kab pasadzili… Składana, składana navat być adnoj u domie. Viadoma, ja nie viedała pra isnavańnie hetaha nadpisu da abvinavačvańnia. Ja nie ŭchvalaju hety krok syna, prosta tamu, što hłabalna nadpisam prablemy nie vyrašyš. Heta ŭsio na emocyjach… Ale Stefana ni za što nie asudžaju: heta moj syn, i ja budu jaho va ŭsim padtrymlivać. Lubaja maci pavinna padtrymlivać.
Valancina kaža, što pry žadańni jany b daŭno mahli źjechać ź Biełarusi ŭ Hiermaniju: Stefana nazvali ŭ honar niamieckaha siabra taty — Štefana. Jany byli hatovyja dapamahčy siamji tam uładkavacca.
— Ale my bieź lišniaha pafasu — patryjoty svajoj krainy. Heta naša siamiejnaja rysa. Heta nie vysokija słovy, kamu tak moža padacca: my sapraŭdy navat nikoli nie dumali pra toje, kab kudyści źjechać.
Na voli Stefana zastalisia čakać siabry i dziaŭčyna, jakija taksama pišuć jamu listy. Toje možacie rabić i vy, kab jaho padtrymać. Aktualny adras na hety momant:
PK №22. 225295, Bresckaja vobłaść, h. Ivacevičy, st. Damanava, a/s 20, Stefanu Łazoviku.
