Pravakacyjnym krokam možna nazvać patrabavańnie kamunistaŭ Sankt-Pieciarburhu, źviernutaje da rasiejskaha Patryjarcha, pra kananizacyju Stalina jak «dabradzieja matuchny Rasiei». Presavy sakratar Alaksija II sucha abarvaŭ hetyja patrabavańni, nahadaŭšy pra represii, pakuty j lutaść kramloŭskaha dyktatara ŭ dačynieńni da viernikaŭ, śviataroŭ i pravasłaŭnaj carkvy.
Ale niaźviedanyja šlachi Haspodnija. I voś adna ź ściežak pryviała ŭ nievialički chram u Strelni, pryharadzie Sankt-Pieciarburhu. Nastajaciel chramu Śviatoj Volhi vyrašyŭ pastavić abraz z vyjavaj Iosifa Stalina ŭ mundury na tle roznakalarovych kupałaŭ chramu Vasila Ščasnaha, jakoha błasłaŭlaje ščasnaja Matrona Maskoŭskaja (Nikanava).
Hetamu dziorzkamu, skažam prosta, bluźnierstvu ŭ papa jość abhruntavańnie. Spačyły pratajarej Dźmitryj Dudko, znany teolah, z maładych hadoŭ byŭ ščyrym antysavietčykam. Jamu paščaściła pieražyć čas represij, niahledziačy na praciahłaje znachodžańnie ŭ lahierach. Ale kali jon pačaŭ stareć, absalutna niečakana jaho azaryła: jon palubiŭ Stalina. U svaich propaviedziach jon kazaŭ, što Stalin nasamreč byŭ viernikam i zusim nie chacieŭ pieraśledavać pravasłaŭnuju carkvu.
U adnoj z svaich prac jon navat napisaŭ: «Tak i chočacca, narešcie, uskliknuć: «Śviaty praviedny Iosifie, mali Boha pra nas!». Što heta było? Nienarmalnaść, psychičny zryŭ? Ale voś u Dudka źjaviŭsia paśladoŭnik — nastajaciel chramu Śviatoj roŭnaapostalnaj vialikaj kniahini Volhi ihumien Jaŭstafij Žakaŭ. Heta jon vyrašyŭ sumiaścić vyjavu Stalina j vobraz Matrony Maskoŭskaj, da jakoj Stalin nibyta źviartaŭsia pa paradu ŭvosień 1941 hodu, kali la bramy Maskvy stajali niamieckija vojski. I jana nibyta skazała jamu, što patrebnaja «ajčynnaja vajna». I pradkazała: «Ty zastaniešsia adzin u horadzie, ty staniešsia jahonym Vialikim Abaroncam. Maskva nia trapić u ruki Hitlera».
Adnak ideja nastajaciela nia vyklikała ŭchvały ŭ prychadžanaŭ, jakija zajavili, što nia buduć chadzić na słužby, pakul vyjava Stalina zastajecca ŭ carkvie. Ajciec Jaŭstafij prybraŭ abraz u samy daloki kut, ale vierniki praciahvali stajać na svaim: «Nas nia tyčycca, što Stalin vielmi papularny ŭ Rasiei, jon byŭ djabłam dla viernikaŭ u Boha», piša Leanarda Koen u «La Repubblica».
Pavodle InoPressa.ru
