Kiraŭnik dziaržavy adznačyŭ, što Aleksandryjskaja škoła zajmaje asablivaje miesca ŭ jaho žyćci. Kaliści i jon, jašče vučniem, stajaŭ na liniejcy ŭ čakańni čarhovaha navučalnaha hoda.
«Z tymi padziejami źviazana vialikaja kolkaść uražańniaŭ, asabistych pieražyvańniaŭ — samych roznych. Ale z časam usie jany stali darahimi sercu ŭspaminami. Tak budzie i ŭ vas», — skazaŭ Alaksandr Łukašenka.
Pavodle jaho słoŭ, darosłym zaŭsiody važna, kab dzieci ŭśviedamlali kaštoŭnaść školnaj pary. Razumieli, što ŭroki, kantrolnyja, ispyty — heta svajho rodu repietycyja darosłaha žyćcia.
«Ale kab prajści hety šlach hodna i ŭspaminać jaho z radaściu, treba ŭžo siońnia šanavać kožnaje imhnieńnie, prymać z udziačnaściu ŭsio, što daje škoła. I ciažkaści ŭ tym liku», — zaŭvažyŭ kiraŭnik dziaržavy i dadaŭ, što mienavita jany vučać pieraadolvać sumnievy i niaŭpeŭnienaść, vybudoŭvać adnosiny z adnakłaśnikami i nastaŭnikami.
«Heta i jość toj kaštoŭny vopyt, jaki stanie dla vas surjoznaj aporaj u budučyni. Heta vaš pieršy žyćciovy vopyt», — źviarnuŭ uvahu jon. «Tut i ciapier pobač nastaŭniki, jakija zaŭsiody daduć šaniec vypravić pamyłki, dapamohuć znajści vyjście ź luboj situacyi, padtrymajuć i nakirujuć. I, jak pakazvaje praktyka, samyja patrabavalnyja, ale ŭvažlivyja i mudryja nastaŭniki nazaŭsiody zastajucca ŭ pamiaci svaich vučniaŭ. Časta źjaŭlajucca dla ich aryjenciram u vybary budučaj prafiesii», — kanstatavaŭ Alaksandr Łukašenka.
Kiraŭnik dziaržavy zaŭvažyŭ, što nie zaŭsiody pobač jość čałaviek, jaki padkaža, dapamoža, voźmie za ruku i praviadzie pa žyćci. Prezident źviarnuŭsia da piedahohaŭ i baćkoŭ: «Na hety vypadak, kali z našymi dzietkami nikoha nie budzie pobač, kab padkazać, vy pavinny ich navučyć ciapier aryjentavacca ŭ žyćci. I navučyć dziejničać, prymać pravilnyja rašeńni navat u składanych, niaprostych žyćciovych situacyjach».
«Žyćcio ciapier nabyło kałasalnyja maštaby ŭ svajoj chutkaści. Heta nie tyja časy, kali my z vami stajali tut, siadali za party i vučylisia. Tamu treba prymać rašeńni chutka. I treba navučyć našych maleńkich biełarusaŭ aryjentavacca ŭ hetym žyćci, prymać pravilnyja i chutkija rašeńni», — adznačyŭ Alaksandr Łukašenka.
Kiraŭnik dziaržavy źviarnuŭ uvahu na toj fakt, što mnohija vypuskniki Aleksandryjskaj škoły stali jaje nastaŭnikami. Tut užo jość piedahahičnyja dynastyi. Alaksandr Łukašenka taksama ŭ svoj čas, atrymaŭšy dypłom vykładčyka, viarnuŭsia siudy, kab zrabić pieršyja prafiesijnyja kroki na małoj radzimie.
«I ja pamiataju hetyja ŭroki, asabliva ŭ dziasiatym kłasie. Praz hady, kudy b ni paklikaŭ doŭh, nikoli nie hublaŭ suviaź z rodnaj ziamloj, — padkreśliŭ Alaksandr Łukašenka. — Jana daje siły i zastajecca samaj hałoŭnaj aporaj u žyćci. I ja dakładna mahu skazać, što tolki viedajučy hety šlach dadomu, možna ŭpeŭniena ruchacca napierad. Chacieŭ by, kab tak było i ŭ vas. A napierad čałavieka zaŭsiody viadzie naturalnaje žadańnie być paśpiachovym i ščaślivym».
Alaksandr Łukašenka dadaŭ, što ab čym by ni maryli siońniašnija školniki — usio mahčyma. «I kluč da vašaj upeŭnienaj budučyni — heta viedy. Bieź ich nikudy. Viedy nie dziela adznaki, a dziela dasiahnieńnia vysokich metaŭ. Nie paviarchoŭnaja infarmacyja, jakaja dastupnaja ŭ lubym hadžecie, u internecie, a hłybokaje vyvučeńnie pradmietaŭ», — adznačyŭ jon.
«Tak, my žyviom u epochu infarmacyjnych technałohij. Zazirnuŭšy ŭ toj samy hadžet, možam imhnienna atrymać adkaz na luboje pytańnie. Ale nie heta robić čałavieka bolš razumnym i bolš adukavanym, a łahičnaje myśleńnie, umieńnie razvažać i rabić pravilnyja vysnovy, abapirajučysia na ŭłasny intelekt i erudycyju. Raźvivać ich treba ŭ školnym uzroście. I lepšyja pamočniki na hetym šlachu — vašy nastaŭniki i baćki», — źviarnuŭ uvahu kiraŭnik dziaržavy.
Jon upeŭnieny, što novy navučalny hod abaviazkova budzie paśpiachovym dla školnikaŭ, kali jany adrazu padrychtujucca da surjoznaj pracy.
«Ale, sychodziačy z hałavoj u śviet viedaŭ, nie zabyvajcie, što heta važna, ale heta nie adzinaje, što budzie važna ŭ vašym žyćci. Fizičnaja aktyŭnaść — najlepšy adpačynak paśla razumovaj nahruzki. Bolš kantaktujcie, pravodźcie volny čas na śviežym pavietry i abaviazkova zajmajciesia sportam — dla hetaha ŭ vas jość vyklučnyja, unikalnyja ŭmovy», — paraiŭ Alaksandr Łukašenka.
Jon pažadaŭ vučniam pośpiechaŭ i lohkaści ŭ navučańni, piedahoham i baćkam — razumieńnia i mudraści. I ŭ cełym — zachavać śviatočny nastroj pieršaha dnia na ŭvieś nastupny navučalny hod.
* * *
Historyja Aleksandryjskaj škoły pačynajecca ŭ 1886 hodzie. Z 1930 hoda jana mieściłasia ŭ nievialikaj viaskovaj chacie, dzie i znachodziŭsia kłas Alaksandra Łukašenki. Ciapier tut pracuje ekspazicyja historyka-krajaznaŭčaha muzieja. Adzin z pakojaŭ abstaŭleny ŭ vyhladzie navučalnaha kłasa ź interjeram šaścidziasiatych hadoŭ, u inšym pamiaškańni ŭładkavany leninski kutok, łabaranckaja fiziki i chimii, kabiniet pačatkovych kłasaŭ, nastaŭnickaja.
Novy budynak škoły ŭviedzieny ŭ ekspłuatacyju ŭ 1996 hodzie. U im znachodzicca 15 vučebnych kabinietaŭ, aktavaja zała na 100 miescaŭ, biblijateka z čytalnaj załaj, spartyŭnaja i trenažornaja zały, stałovaja. U hetym navučalnym hodzie škoła prymie 206 chłopčykaŭ i dziaŭčynak, u tym liku 18 pieršakłaśnikaŭ.
