Praz horad,
što prysnuŭ da ranku
jak źvier,
paraniena drapiežny,
idu biaz bojazi,
niaśpiešna.
Prykładvaju jamu na ranku
žyvy tryputnik svajho vierša.
***
***
Ciapier ty možaš pić nahbom uładu
i marnatravić ludzkija nadziei,
ale nadydzie čas — i voźmie płatu
ź ciabie narod za ŭsie lichija dziei.
Nadydzie čas — i lud zachoča praŭdy.
I navat nie jaje, a tolki viedaŭ,
što zło nie abminuła pakarańnie,
i pieršym toj, chto sam z dubinkaj biehaŭ,
jak raz ciabie abvinavačvać stanie.
Nadydzie čas — i lud zachoča praŭdy.
I navat nie samu jaje, a pomsty
za tyja biedy i za tuju biednaść,
kudy zavioŭ ty hramadzianaŭ prostych.
A z pomstaj da ludziej pryjchodzić jednaść.
I mo na hetaj, zybistaj choć, hlebie
paŭstanie nacyja — i nacyja paŭstanie
na poŭny rost, zusim nia dziela chleba,
a praha voli kiravaćmie tym paŭstańniem.
I hledziačy,
jak hmach tvajoj ułady
pieraŭtvarajecca ŭ mahilny kamień,
adkryješ ty, što žorstki boh raspłaty
žyvie ŭ taboju zhvałtavanym chramie.
***
***
* * *
Ja ŭkryžavany losam na kryžy,
jaki zavuć u śviecie Biełaruśsiu.
Moj Boh, dapamažy!
Dapamažy, —
bo ja nie pamiraju, a bajusia.
Mnie strašny nie niabyt, nie tahaśviet —
mnie bojazna za ŭsich na hetym śviecie:
što Juda schoča bolš jašče maniet
i Piotr nie spynicca na adračeńni trecim.
Mnie strašna, što razbeščany natoŭp
prysudzić śmierć Maryi Mahdalinie,
što raspačnuć znoŭ vaviłonski stoŭp
i mova biełaruskaja zahinie.
Što, atrymaŭšy moj chiton, žaŭnier
davać saśmiahłym tolki vocat budzie…
Ja nie prašu, kab ratavaŭ mianie, —
malu, Haspodź, zusim ab inšym cudzie:
chaj mnie hareć u piekle na ahni,
aby moj kryž u połymi nie zhinuŭ.
Eli!
Eli!
Łama savachfani!
Zabi moj strach!
I vyratuj krainu!
***
***
Zabiraje Boh paetaŭ hod ad hodu.
Zabiraje i biazrodnych, i Narodnych.
Dy a jak inačaj? Hetamu narodu
mova prodkaŭ stałasia niarodnaj.
Jon nie razumieje bolej vieršaŭ.
Jon nie pamiataje słovy himnaŭ.
I kryvicki staradaŭni vieršnik
ŭ dušach ludu hetaha zahinuŭ.
Honar, i kachańnie, i svaboda
pierastali adhukacca ŭ sercach.
Zabiraje Boh paetaŭ u naroda,
jak ratujuć abrazy ad inšaviercaŭ.
Nił. Hienadź. Ryhor. Siarhiej. Uładzia.
Jan, Jakub, Maksim, Arkadź, Kandracie,
Vy słužyli ludziam, a nie ŭładzie.
Termin słužby skončyŭsia, prabačcie.
…Nu, para.
Pa viečnych ciomnych vodach
Sam viasłujučy ŭ adzieńni zrebnym,
zabiraje Boh paetaŭ u naroda.
Bo jany Jamu jašče patrebny.
***
***
Centon
Uładzimiru Niaklajevu
Siońnia z ranicy na ŭschodzie
nadpis ź biełych bliskavic:
ty ŭ svaim śviatym narodzie
byccam boskaj tkanki nić.
Chaj adno Ajčyna za plačyma -
u nievierahodnym cudzie žyć
anivodnaje niama pryčyny,
kab nie pić.
Cudy ŭsie - ŭ adnym-adzinym cudzie:
vola - i ź niabytu, i ŭ niabyt.
Lepiej nie było, dyk horš nia budzie,
Boh na Volu ŭsim daje ispyt.
Jak i što tam staniecca z Ajčynaj, -
ŭsio ŭ adchist. Ničoha nie ŭtrymać. -
a jana adzina za plačyma.
Navat kali ŭsia jana - turma.
