Syn Nikoła Pašyniana adpraviŭsia ŭ armiju. Jon budzie słužyć na pieradavoj u Nahornym Karabachu. «Heta nie dobra i nie kiepska, heta naturalna», — skazaŭ Ašot Pašynian žurnalistam u vajenkamacie.
Žurnalisty, viadoma ž, pacikavilisia, ci jość u syna premjera lubimaja dziaŭčyna. Na heta Ašot ŭśmichnuŭsia i koratka adkazaŭ: «Nie». Pašynian-małodšy taksama nie zachacieŭ raskazać, jakuju paradu daŭ jamu baćka pierad adpraŭkaj na zborny punkt. Jon zajaviŭ, što «heta vielmi asabistaje».
Pašynian pryjšoŭ da ŭłady ŭ vyniku aksamitnaj revalucyi. Papiaredni prezident Armienii Sierž Sarhsian syšoŭ u adstaŭku pad ciskam vuličnych demanstracyj.
Pašynian byŭ kiraŭnikom prajeŭrapiejskaj apazicyi. Va ŭładzie jon praciahvaje zamiežnapalityčny kurs svaich papiarednikaŭ, ale źmianiŭ styl kiravańnia krainaj i zmahajecca z karupcyjaj.
