Fota z sajta belagroservice.by
U sakaviku 2016 hoda Vasileŭski pryznačany staršynioj Drybinskaha rajvykankama. Roŭna praz 2 hady jaho pryznačyli kiraŭnikom ahrapramysłovaha chołdynha «Kupałaŭskaje». Na pasadzie jon prapracavaŭ dva miesiacy.
Cieła 45-hadovaha Dźmitryja Vasileŭskaha znajšli ŭviečary 31 sakavika ŭ piatli ŭ lesie kala vioski Ničyparovičy Škłoŭskaha rajona — prykładna ŭ 10 km ad ahraharadka Faščaŭka, dzie Vasileŭski naradziŭsia i doŭhi čas pracavaŭ.
Napiaredadni, 30 sakavika, pa słovach kalehaŭ i svajakoŭ, Dźmitryj Vasileŭski ŭvieś dzień pravioŭ u Babrujsku na «Biełšynie» — damaŭlaŭsia nakont pastavak šyn dla ahrapramysłovaha chołdynha «Kupałaŭskaje». Heta byŭ jaho dzień naradžeńnia. I, mabyć, upieršyniu Dźmitryj Uładzimiravič nie paklikaŭ nikoha jaho adśviatkavać. Siabry i rodnyja ździvilisia, ale nastojvać nie stali — mužčyna vyhladaŭ stomlenym.
«Chto vytrymaje takuju źniavahu?»
U listapadzie 2016 hoda Alaksandr Łukašenka, inśpiektujučy terytoryju Škłoŭskaha rajona, prapanavaŭ stvaryć na bazie akcyjaniernych tavarystvaŭ «Amkador-Škłoŭ», «Vialikija Słavieni», «Novaharadziščanskaje» i «Novaje Jubilejnaje» kompleksnuju vytvorčuju intehravanuju strukturu. U vyniku praz 8 miesiacaŭ było zarehistravana TAA «Kupałaŭskaje», udzielnikami jakoha stali struktury biznesoŭca Alaksandra Šakucina (92%) i Škłoŭski rajvykankam (8%).
Uletku 2017 hoda Łukašenka znoŭ pabyvaŭ na svajoj małoj radzimie ŭ Kopysi i pastaviŭ bolš ambitnuju zadaču. «Na prykładzie chołdynha «Kupałaŭskaje» ja chaču pakazać, jakoj pavinna być sielhasvytvorčaść u XXI stahodździ», — skazaŭ jon. Pry hetym kiraŭnik dziaržavy nie vyklučyŭ, što ŭ pierśpiektyvie «Kupałaŭskaje» moža być abjadnana z AAT «Aleksandryjskaje».
Chołdynh chutka stvaryli na papiery, ale na praktycy ŭsio akazałasia nie tak hładka. Mierkavałasia, što stvareńnie chołdynha dazvolić abjadnać vytvorčy praces. Heta pryviadzie da bolš efiektyŭnaj ekanamičnaj dziejnaści vyšejpieraličanych sielhaspradpryjemstvaŭ. Ciapier hetyja kałhasy nielha nazvać pieradavikami vytvorčaści.
— Ja mahu tolki svaju pazicyju skazać: sprava ŭ pracy, — ličyć ŭdava Natalla Vasileŭskaja. Žančyna ź ciažkaściu strymlivaje ślozy. — Dva miesiacy čałaviek byŭ adzin. Adzin. Adzin! I za ŭsio jon adkazvaje — adzin! Usie vakoł načalniki, a adkazčyk — jon adzin! Usio, što ad jaho niešta patrabujuć: staršynia rajvykankama, načalnik kamiteta sielskaj haspadarki, hubiernatar, ministerstva. Kazali: «Da nas pryjazdžaje ŭ mai prezident. Čamu ŭ ciabie tut usio syplecca i valicca?». A čamu valicca? Tam taho ahrachołdynha — stos papier, try abšarpanyja hołyja kabiniety ŭ sielsaviecie i dva čałavieki ŭ štacie. Jamu ž biez hodu tydzień, hetamu ahrachołdynhu! Kali tam technika ŭsia razvalvajecca, tak treba spahaniać z tych, chto jaje razvaliŭ, a nie z taho, kamu jaje takoj pieradali. Kažuć: idzi vučysia na «Spartak», jak haspadarku vieści. A jon hety «Spartak» 10 hadoŭ uzdymaŭ z kaleniaŭ, miedal atrymaŭ i syšoŭ adtul staršynioj Drybinskaha rajvykankama. Vučysia… Jak čałaviek moža vytrymać takoje prynižeńnie?
Pryznačeńniu na pasadu kiraŭnika chołdynha «Kupałaŭskaje» Dźmitryj Uładzimiravič byŭ rady, uspaminaje jaho siastra Žanna:
— Jon tak i kazaŭ: «Mnie tut lepš budzie, viesialej, na svajoj ziamli».
Ab rabocie z žonkaj Dźmitryj Uładzimiravič nikoli nie razmaŭlaŭ. Tolki čas ad času kidaŭ skupyja frazy, «kali jamu treba było vyhavarycca». Z razmovaŭ žoncy zdajecca, što nie ŭsio hładka sa stvareńniem ahrachołdynha, byli prablemy.
«Kabiniet» kiraŭnika chołdynha ŭ Haradziščanskim sielsaviecie. Jon ža — aktavaja zała.
«Prašu nikoha nie vinavacić»
Dźmitryj Vasileŭski pakinuŭ dźvie pieradśmiarotnyja zapiski. Adnu — vielmi asabistuju — žoncy, dzie pisaŭ pra siamju i dziaciej. U druhoj adznačyŭ, što sychodzić z žyćcia «pa ŭłasnaj voli» i prosić «nikoha nie vinavacić». Jašče paprasiŭ pachavać jaho pobač z baćkam.
Pachavańnie prajšło 2 krasavika. Tudy pryjechali kiraŭnictva vobłaści, kiraŭniki vykankamaŭ z rajonaŭ, byłyja kalehi Dźmitryja Uładzimiraviča.
— Z usich čynoŭnikaŭ da mianie tolki pamočnik prezidenta padyšoŭ, Hienadź Michajłavič Łaŭrankoŭ, — cicha kaža siastra niabožčyka Žana. — Adziny z usich. Skazaŭ: «Prymicie našy spačuvańni. Napeŭna, my niešta ŭpuścili, niešta niedahledzieli».
«Pa toj infarmacyi, jakuju my majem, pryčyny, chutčej za ŭsio, treba šukać u siamji, a nie ŭ pracy», — skazała krynica, blizkaja da kiraŭnictva chołdynha «Kupałaŭskaje». Jon paćvierdziŭ infarmacyju ab tym, što Dźmitryj Vasileŭski «byŭ kandydaturaj miascovych uładaŭ». «Cisku [z boku akcyjanieraŭ «Kupałaŭskaje»] na jaho nie było. Jany navat asabliva nie byli ź im znajomyja», — kaža surazmoŭca.
