«Usie vy, viadoma, viedajecie, što ŭ Pinsku 2016-y hod abvieščany hodam kultury. Ale, bo kultura ŭ našym mientalitecie nieparyŭna źviazana ź nieprabudnym kradziažom, ludzi Pinska vyrašyli što-niebudź sp***ć. Jany pahladzieli vakoł, troški pahuhlili, i spynilisia na aŭtobusnych prypynkach ź Piermi, jakija my zrabili šeść hadoŭ tamu, kali Pierm jašče isnavała na karcie, — napisaŭ u svaim błohu Lebiedzieŭ. - Nu a ch***? - Vyrašyli ludzi ź Pinska. Usio ŭžo namalavana, prydumana, rasfarbavana. - Čaho tut razvažać? Treba sp***ć.
I sp***li.
Kultura bo na dvare. Ceły hod budzie doŭžycca!».
Aŭtarstva pinskaha prypynku naležyć miascovamu rekłamnamu ahienctvu «Aranžavy delfin».
Prypynak pinskich dyzajnieraŭ
Nasamreč, dyzajn u prypynkaŭ vielmi padobny, vykarystanyja vielmi padobnyja šryfty, prypynak tak, jak i lebiedzieŭski, padśviečvajecca.
Prypynak studyi Lebiedzieva
Ale ŭ siužecie, jaki vyjšaŭ na miascovym telekanale, pinskija dyzajniery pachvalilisia, što raspracavali ŭsio sami.
«Prypynak całkam raspracavany nami, našymi śpiecyjalistami raspracavany dyzajn z ulikam usich patrabavańniaŭ haradskich słužbaŭ», — raskazvaje ŭ videa Jelizavieta Łukašuk, śpiecyjalist pa markietynhu z «Aranžavaha delfina».
Pa jaje słovach, kaštuje taki prypynak kala 60 miljonaŭ rubloŭ. Ahienctva płanuje zamianić jašče 30 haradskich prypynkaŭ.
U «Aranžavym delfinie» admaŭlajucca ad abvinavačvańniaŭ u płahijacie.
Šryfty my vykarystali nie studyi Lebiedzieva, a tyja, što znachodziacca ŭ svabodnym dostupie ŭ internecie. Da taho ž sama kanstrukcyja inšaja, heta bačna, inšy dach, — paviedamiŭ «Našaj Nivie» adzin z raspracoŭščykaŭ Pavał. — Tym bolš, my prahladali šmat varyjantaŭ dyzajnu prypynkaŭ, i paryžskija, i łondanskija, i studyi Lebiedzieva ŭ tym liku, ale zrabili svajo. Tak, moža koleravaja hama padobnaja, ale heta nie moža być vynachodnictvam Lebiedzieva. Uvohule, što tyčycca fryzu, paneli, dzie ŭkazana nazva prypynku, to taki standart pryniaty šmat dzie, heta iznoŭ ža nie unikalnaja raspracoŭka maskoŭskaj studyi. Tak jak i padśvietka – Lebiedzieŭ nidzie nie ŭkazvaŭ, što heta jaho unikalnaja ideja».
Praŭda, Pavał čamuści admoviŭsia nazyvać svajo proźvišča, i paraiŭ nie ŭzhadvać jaho ŭ artykule, a pahutaryć z dyrektaram studyi, jakoha niama na miescy, i jaki źjavicca tolki u siaredzinie nastupnaha tydnia.
