Voś takuju karcinu možna nazirać zaraz na niebie kožnuju ranicu. Zadoŭha da ŭzychodu Sonca na ŭschodzie možna ŭbačyć u adnym miescy adrazu try płaniety Soniečnaj sistemy. Samaja jarkaja zorka, jakaja ažno ździŭlaje svaim blaskam, — heta Vieniera, druhaja jarkaja zorka — Jupiter. A maleńkaja aranžavaja zoračka pobač ź Jupiteram — heta Mars.
Takoje ŭzajemnaje raźmiaščeńnie płaniet astranomy nazyvajuć złučeńniem — płaniety, raźmieščanyja pobač, zaŭždy źjaŭlajucca vydatnym upryhožańniem načnoha nieba. Takoje vidovišča budzie naziracca da kanca miesiaca, tolki płaniety buduć mianiać svajo ŭzajemnaje raźmiaščeńnie: tak, naprykład, 25—26 kastryčnika Jupiter i Vieniera zbliziacca na niebie na rekordnuju adlehłaść, dźvie jarkija zorki buduć źziać zusim pobač.
Darečy, konus tumannaha śviatła, jaki idzie z-za haryzonta pa dyjahanali — heta zusim nie śviatło ŭzychodziačaha Sonca. Heta tak zvanaje zadyjakalnaje śviatło — śviačeńnie ŭ płoskaści ziamnoj arbity pyłu, jaki aśviatlajecca soniečnymi pramianiami. U Biełarusi zadyjakalnaje śviatło možna ŭbačyć daloka ad haradoŭ navat prostym vokam. Najlepšyja ŭmovy dla jaho nazirańnia byvajuć dvojčy na hod: u lutym-sakaviku pa viečarach i ŭ kastryčniku pa ranicach.
