U Stakholmie 12 krasavika 2015 teatralny hurtok biełaruskaj dyjaspary pastaviŭ uryvak z pjesy «Tutejšyja» Janki Kupały.
Kaardynataram inicyjatyvy vystupiła Halina Kraśnianskaja — adna z zasnavalnic aficyjnaj supołki dyjaspary. Muž Haliny padrychtavaŭ asnoŭnyja dekaracyi dla pastanoŭki.
Pieršapačatkova mierkavałasia pastavić pjesu całkam, ale paźniej vyrašyli vykarystać piać najbolš cikavych scenaŭ. Jak raspaviała Halina Kraśnianskaja, byli abranyja frahmienty, jakija pakazvajuć źmieny ŭpłyvaŭ Zachadu i Ŭschodu na Biełaruś, a taksama prystasavanstva asobnych biełarusaŭ.
Premjeru śpiektaklu ładzili ŭ rajonie Hrondal na zachadzie Stakholmu. Mikitu Znosaka syhraŭ Siarhiej Androsienka, Janku Zdolnika — Jury Kažura (staršynia Rady Zhurtavańnia Biełarusaŭ Šviecyi), Alenku — Volha Lovina, damu (miaščanku) — Hanna Cichanava, maci Mikity — Halina Kraśnianskaja. Rolu prafiesara Śpičyni, pravobrazam jakoha byŭ zasnavalnik i pieršy rektar BDU Uładzimir Pičeta, vykonvaŭ prafiesar adnaho sa stakholmskich univiersitetaŭ, historyk Andrej Katlarčuk. Na rolu zachodniaha vučonaha zaprasili Stefana Eryksana, byłoha ambasadara Šviecyi ŭ Biełarusi, jaki źjaŭlajecca aktyŭnym amataram biełaruskaj litaratury, kultury, pierakładnikam mastackich tekstaŭ ź biełaruskaj movy na šviedskuju, a ciapier pracuje ŭ Ministerstvie zamiežnych spravaŭ Šviecyi.
Adzin z udzielnikaŭ pastanoŭki prafiesar Andrej Katlarčuk zadavoleny, što na śpiektakal pryjšło šmat novych ludziej, jakija daŭno nie brali ŭdziełu ŭ mierapryjemstvach dyjaspary.
«Usie dobra vyvučyli roli, mieli pazityŭny nastroj, byli apranutyja ŭ nacyjanalnyja stroi ci adpaviednaje roli adzieńnie, peŭny kałaryt dadavaŭ i pryniesieny samavar carskich časoŭ, — raspaviadaje Katlarčuk. — Vydatna atrymaŭsia dyjałoh Stefana Eryksana (zachodniaha vučonaha) i Haliny Kraśnianskaj (uschodniaha vučonaha). Rola Stefana była asabliva dla jaho niaprostaja, bo całkam hučała na polskaj movie. Voś čamu napiaredadni premjery jon nia tolki vielmi adkazna jaje vyvučyŭ, ale i prakansultavaŭsia ź biełarusami, jakija vałodajuć polskaj, nakont vymaŭleńnia».
Katlarčuk adznačaje, što śpiektakal «Tutejšyja» — heta pieršaja biełaruskamoŭnyja pastanoŭka ŭ Šviecyi:
«Na siońnia ja viedaju dźvie sučasnyja pastanoŭki pjesy «Tutejšyja» — adna ŭ vykanańni Nacyjanalnaha teatru imia Janki Kupały (u Minsku) i druhaja — mastacki film, źniaty telekanałam «Biełsat». Pastanoŭka ŭ Šviecyi — heta novaja sproba adradzić i danieści da publiki tvor vialikaha kłasika Janki Kupały — čałavieka, teksty jakoha nie starejuć».
Arhanizacyja «Sveriges Belarusier» («Biełarusy Šviecyi») jak aficyjnaje abjadnańnie biełaruskaj dyjaspary isnuje ŭžo 6 hadoŭ. Arhanizacyja nie maje dakładna vyznačanaha palityčnaha ci relihijnaha profilu, jana jadnaje biełarusaŭ roznych uzrostaŭ i prafesijaŭ i palityčnych pohladaŭ.
