U tyja ž samyja dni (16-17 krasavika), kali Miensk naviedvaŭ eŭrakamisar Johanes Han, u stalicy Biełarusi znachodzilisia jašče dźvie aŭtanomnyja hrupy eŭrapiejskich čynoŭnikaŭ. Heta — dyrektary ministerstvaŭ zamiežnych spraŭ krain «Vejmarskaha trochkutnika» i kiraŭniki analityčnych padraździaleńniaŭ źniešniepalityčnych viedamstvaŭ krain Vyšahradzkaj čaćviorki.
Na tle vizytu eŭrakamisara Hana hetyja dźvie hrupy dyplamataŭ zastalisia amal niezaŭvažanyja, — adznačaje palityčny ahladalnik Raman Jakaŭleŭski:
«I heta nieapraŭdanaja niaŭvaha, bo hetyja ludzi, asabliva kiraŭniki analityčnych departamentaŭ (nia budu kazać pra MZS Biełarusi), vielmi ŭpłyvovyja. Voś tolki adzin prykład. Departament stratehii źniešniaj palityki MZS Polščy ačolvaje ciapier nadzvyčaj maścity dyplamat Vojciech Zajčkoŭski.
Jon praciahły čas pracavaŭ ambasadaram svajoj krainy ŭ Rumynii i Rasiei, a raniej namieśnikam ambasadara va Ŭkrainie. Zrazumieła, što jon daśviedčana moža abmiarkoŭvać nastupstvy ciapierašnich padziejaŭ va Ŭkrainie «u hlabalnym i rehijanalnym kantekście i perspektyvy «intehracyi intehracyjaŭ», to bok zbližeńnia Eŭrapiejskaha i Eŭrazijskaha ekanamičnaha sajuzaŭ», jak napisana na aficyjnym sajcie MZS Biełarusi. Tamu takaja fihura, na moj pohlad, zasłuhoŭvaje nia mienšaj uvahi, čym Han.
Johanes Han jak by akamuluje ŭsiu ŭschodnieeŭrapiejskuju palityku dobrasusiedztva Eŭraźviazu. Ale prahnazujuć i vypracoŭvajuć stratehiju dziejańniaŭ najpierš analityki z MZS kankretnych krainaŭ. I mienavita heta robić ichnyja vizyty ŭ Biełaruś takimi važnymi.
Raniej kiraŭniki analityčnych departamentaŭ Vyšahradzkaj hrupy nikoli nie pryjaždžali razam u Biełaruś. Tamu ich pieršy vizyt — heta śviedčańnie pašyreńnia farmatu supracy ź Biełaruśsiu. Ja dumaju, što na pieramovach u Miensku daminavała ŭsio ž ukrainskaja tema. U tym sensie, nakolki jana ŭpłyvaje (a jana sapraŭdy ŭpłyvaje) na ahulnuju sytuacyju ŭ rehijonie i na dvuchbakovyja dačynieńni Biełarusi z krainami Vyšahradzkaj čaćviorki i «Vejmarskaha trochkutnika».
U «Vejmarski trochkutnik» uvachodziać Niamieččyna, Polšča i Francyja, u Vyšahradzkuju čaćviorku — Vuhorščyna, Polšča, Słavaččyna i Čechija.
