Uładzimir Padhoł, aŭtar «cytatnikaŭ Łukašenki», stvaryŭ niezvyčajny muziej.
Jon całkam pryśviečany padańniu «Miesca spynienaha času» z ramana «Kula dla prezidenta».
Usie ekspanaty - žorny, kamiani, kałaŭroty, košyki - nie prosta napamin pra pobyt prodkaŭ, a ilustracyja padańnia.
Korč u ofisnym kreśle - heta čort na tronie, tłumačyć Padhoł. Draŭlanaja łaŭka niezvyčajnaj formy — «sabačka, jakaja ździervianieła».
Usio heta staić na spadručnych «pjedestałach» — barabanach z prałak, dźviercach ladoŭniaŭ, bočkach. Inšy padumaje — kuča łamačča. A dla aŭtara ramana heta krynica natchnieńnia i navat styl žyćcia.
«U ciabie nie musić być barjeraŭ dla absurdu, raspuścisia»,
kazaŭ niejak Padhołu litaratar Lavon Barščeŭski. «Jak tolki ty pačnieš tak pisać, tady budzieš rabić mastacki tvor»:
