U Vialikabrytanii studentka Safi Ołdrydž da samych rodaŭ nie ŭjaŭlała, što ciažarnaja. U balnicu Safi pajechała z-za mocnych bolaŭ u śpinie. Akazałasia, što joj nieabchodna nie lačyć śpinu, a naradžać.
Nie padazrajučaja ab ciažarnaści brytanka pryjechała ŭ balnicu, ale atrymaŭšy abiazboleńnie, viarnułasia nazad dadomu. A praz paŭhadziny znoŭ pryjechała ŭ tuju ž kliniku na mašynie chutkaj dapamohi i naradziła syna Tomasa. Daktary chutkaj dapamohi zrazumieli, što Safi Ołdrydž naradžaje ŭ toj momant, kali ŭ dziaŭčyny adyšli vody ŭ mašynie. Rody doŭžylisia ŭsiaho paŭhadziny, u vyniku čaho na śviet źjaviŭsia maleńki chłopčyk Tomas.
«Tak, hučyć dziŭna, ale ja całkam nie padazravała ab ułasnaj ciažarnaści! Mnie nie vanitavała, u mianie nie ros žyvot, išli «krytyčnyja dni», usie rečy ja nasiła taho ž pamieru i navat chadziła na načnyja viečarynki da siabroŭ!», — raspaviadaje maładaja mama.
«Dla ŭsich maich znajomych źjaŭleńnie na śviet majho syna było vialikim šokam. U radzilnym domie ŭ mianie nie było ni rečaŭ dla niemaŭla, ni pialonak», — dadaje Safi.
Tym nie mienš, brytanka vielmi rada naradžeńniu syna. «Ciapier, kali ŭ mianie źjaviŭsia Tomas, ja razumieju, što heta cud — dzieci! Ja pryjechała ź lakarni ź dziciem, a mianie zabiaśpiečyli ŭsim nieabchodnym rodnyja i siabry. Vialiki im dziakuj!», — kaža Safi Ołdžrydž, jakaja pieražyła nieprykmietnuju ciažarnaść.
