Staršyni Viciebskaha abłvykankama
spadaru Kosincu A.M.
Staršyni Aršanskaha harvykankama
spadaru Lisoŭskamu M.V.
Pavažany Alaksandar Mikałajevič!
Pavažany Mikałaj Viktaravič!
Užo bolš za vosiem hadoŭ u maim rodnym horadzie Oršy staić biez dachu budynak bazyljanskaha klaštaru — reštki adnaho z samych vybitnych pomnikaŭ architektury horada. Ad daždžu i śniehu pomnik i nadalej razburajecca.
Adkaznyja asoby ŭ horadzie i vobłaści zusim nie spraŭlajucca sa svaimi abaviazkami pa vyratavańni klaštaru ad pahibieli, ichniaha kłopatu ŭ hetym napramku zusim nie bačna. Ciapier klaštar nakryty biełaj koŭdraj miacielicy, staryja mury ścinaje maroz, a chutka pryjdzie viasna, pojduć daždžy, i, kab paźbiehnuć dalejšaha razbureńnia budynku, nam treba šmat paśpieć u bližejšy čas.
Niekalki hod tamu budynak klaštaru, jaki byŭ daviedzieny da zaniadbanaha stanu, pieradali Viciebskaj jeparchii Biełaruskaj pravasłaŭnaj carkvy. Ale ž pierakłaści adkaznaść za dalejšy los amal razburanaha pomnika architektury na plečy chryścijanskaj supołki było zusim nie spraviadliva, i ŭ pryncypie niasłušna! Bo śviatyniu Apieki Maci Božaj razburyli ŭ žniŭni 1969 hoda savieckija ŭładary Voršy (adbyvałasia heta na maich vačach), a klaštar byŭ daviedzieny da biadotnaha stanu poŭnaj biaździejnaściu ciapierašnich pradstaŭnikoŭ ułady, adkaznych za raźvićcio kultury i zachavańnie spadčyny. Tamu i adnaŭlać pomnik, biezumoŭna, pavinna dziaržava!
Chaču adznačyć stanoŭčyja prykłady adnaŭleńnia architekturnaj spadčyny ŭ Viciebsku, Mahilovie i ŭ samoj Voršy (častkovaje ŭznaŭleńnie jezuickaha klaštaru, jaki caryzm prystasavaŭ pad turmu, i pomnik praisnavaŭ u hetaj jakaści ŭ centry horada da pačatku 1990-ch hadoŭ; a taksama adnaŭleńnie Kucieinskaj carkvy). U praciah hetaj praktyki zachavańnia histaryčnaj spadčyny prapanuju na abłasnym uzroŭni pryniać rašeńnie ab adnaŭleńni śviatyni Apieki Maci Božaj, terminova raspačać kanservacyju i restaŭracyju budynku klaštaru.
Dapamahčy u hetaj vysakarodnaj spravie mahła b hramadzkaść. Prynamsi, na heta ja mocna raźličvaju, i ŭ hetaje dapamozie hatovy ja sam pa miery svaich siłaŭ udzielničać. Uličvajučy składanaść stanovišča, u jakim apynuŭsia klaštar bazyljanaŭ, ja abviaściŭ pra prodaž šerahu svaich tvoraŭ, 65% vyručanych takim čynam srodkaŭ ja namierany achviaravać na ŭznaŭlenbnie klaštaru bazyljanaŭ.
Adnačasova spadziajusia na aktyŭnuju padtrymku kulturnych ustanovaŭ, hramadzkich arhanizacyjaŭ, pradstaŭnikoŭ biznesu, usiaje patryjatyčnaje hramadzskaści horada i vobłaści, aršancaŭ u našaj krainie i ŭ zamiežžy –usich, kamu darahoje histaryčnaje abličča horada, imidž našaj dziaržavy, kulturnaja i architekturnaja spadčyna našaha narodu.
Z Boham i Vieraju,
Vaš ziamlak Mikoła Kupava,
siabra Biełaruskaha sajuzu mastakoŭ, uznaharodžany dyplomam i miedalom imia Franciška Skaryny, Pryvilejem Biełaruskaha Aśvietnickaha Fondu imia Lava Sapiehi (za knihu kazak Uładzimira Karatkieviča «Lebiadziny skit»), laŭreat premii Biełaruskaha Fondu Tadevuša Kaściuški.
