Здымак вокладкі: amazon.com
Як піша Bloomberg, у сваёй кнізе «The Showman» журналіст-міжнароднік, які піша аб Расіі і Украіне, Сайман Шусцер аб'ядноўвае ўласны вопыт аўтара з матэрыяламі вялікіх інтэрвʼю з прэзідэнтам Украіны і яго атачэннем.
У яе пачатку Уладзімір Зяленскі прадстаўлены як вядомы комік і нечаканы кандыдат у прэзідэнты. Першая сустрэча Шусцера з ім адбылася вясною 2019 года ў часе перадвыбарчай кампаніі.
Некалькі вялікіх інтэрвʼю з Зяленскім умацавалі давер да журналіста і гарантавалі доступ да прэзідэнцкай рэзідэнцыі ў Кіеве пасля пачатку вайны.
Уладзімір Зяленскі ў часе першага інтэрв'ю з Сайманам Шусцерам. Вясна 2019 года. Фота: Anastasia Taylor-Lind via Amazon.com. З кнігі Саймана Шусцера «Шоумен»
Не верыў у магчымасць вайны
Хоць Шусцер высока ацэньвае здольнасць Зяленскага супрацьстаяць цяжкасцям, кніга таксама раскрывае яго трывожную звычку адмаўляцца прызнаваць іх.
Аўтар сцвярджае, што за некалькі месяцаў да ўварвання Зяленскі значна змяншаў рызыку поўнамаштабнай вайны, нават калі разведвальныя службы ЗША папярэджвалі, што яна непазбежная.
Так, у студзені 2022 года дырэктар ЦРУ наведаў Кіеў і патлумачыў, што Расія хоча высадзіць войскі ў Гастомлі. Іх колькасці будзе дастаткова, каб захапіць Кіеў. Зяленскі, як піша Шусцер, у гэтым усумніўся, лічачы, што расійскі план не ўключаў дастаткова войскаў для акупацыі горада з насельніцтвам у 4 мільёны чалавек.
Ён так імкнуўся пазбегнуць панікі, што адкінуў параду прыцягнуць усе даступныя рэзервы для ўмацавання мяжы. У выніку галоўнакамандуючы генерал Валерый Залужны вымушаны быў хаваць абарончую падрыхтоўку не толькі ад Расіі, але і ад самога Зяленскага.
Аўтар згадвае, што ў дзень выступу прэзідэнта Украіны на Мюнхенскай канферэнцыі па міжнароднай бяспецы 19 лютага 2022 года некалькі заходніх лідараў заклікалі яго не вяртацца ў Кіеў і пачаць фармаваць урад у выгнанні. У адказ на гэтую прапанову Зяленскі з усмешкай адказаў: «Я паснедаў у Кіеве. І павячэраю там жа».
Сайман Шусцер і Уладзімір Зяленскі ў цягніку, які накіроўваецца ў вызвалены Херсон. Фота: Maxim Dondyuk via Amazon.com. З кнігі Саймана Шусцера «Шоумен»
Быў гатовы на саступкі Расіі
«Да апошніх гадзін Зяленскі не верыў, што гэта адбудзецца. Толькі напярэдадні ўварвання Алена [Зяленская] зрабіла пазнаку сабраць чамадан. Але да гэтага так і не дайшло. Яна рабіла хатняе заданне з дзецьмі. Яны вячэралі і глядзелі тэлевізар. Яе муж не сказаў нічога, што прымусіла б яе паверыць у тое, што яны ў небяспецы. Часта ён хаваў свае асцярогі за жартамі і ўсмешкамі», — піша Шусцер.
Пасля пачатку вайны Зяленскі паводзіў сябе так, нібы Украіна ніколі не прайграе. «Адбіце іх», — загадаў ён генералам, ведаючы, што ў яго вайскоўцаў няма для гэтага сродкаў.
У той жа час прэзідэнт Украіны сутыкнуўся з вялікім ціскам з боку партнёраў з Захаду пачаць перамовы, нават калі б гэта азначала дадатковыя саступкі.
Сфармуляваныя да перамоваў у Стамбуле ў канцы сакавіка 2022 года прапановы аб тым, каб Украіна прыняла нейтральны статус, адмовілася ад планаў уступлення ў НАТА і забараніла стварэнне замежных ваенных баз і правядзення вучэнняў на сваёй тэрыторыі, сыходзілі, як паказвае Шусцер, ад Украіны.
Пры гэтым украінскі бок разлічваў, што абмеркаваць гэтыя прапановы ўдасца на вышэйшым узроўні і «лічыў, што сустрэча з [прэзідэнтам РФ Уладзімірам] Пуціным магла адбыцца». Шусцер таксама сцвярджае, што расійскі бок нібы «паставіўся да прапановы сурʼёзна».
Аўтар згадвае, што калі Лукашэнка прапанаваў Зяленскаму сябе ў ролі пасярэдніка на перамовах, апошні сказаў дэлегацыі: «Я не вельмі веру, што гэтая сустрэча прынясе вынікі, але няхай паспрабуюць».
Шусцер сцвярджае: Зяленскі думаў, што Пуцін апынецца жорсткім і незадаволеным, халодным і ашчадным, але не схільным да генацыду.
Канфлікт з Залужным
Да лета 2022 года, піша аўтар, вядучыя палітычныя кланы стаміліся ад бесцырымоннасці Зяленскага. У гэты час у прэзідэнта зʼявіўся адзін своеасаблівы супернік: генерал Залужны, галоўнакамандуючы ўзброенымі сіламі Украіны, папулярнасць якога хутка расла.
Залужны казаў: «Я вырас на рускай ваеннай дактрыне і да гэтага часу лічу, што ўся ваенная навука знаходзіцца ў Расіі». Аднак назіраючы за сітуацыяй з бункеру, як піша аўтар, генерал дадаў, што Расія проста гнала сваіх салдат на бойню, і не мог паверыць у маштабы няўдач расійскага боку.
Шусцер піша, што па меры таго як рускія адыходзілі, прэзідэнт Украіны станавіўся ўсё больш упэўненым у сабе. У яго зʼявіліся ўласныя вайсковыя прыярытэты, і яны не заўсёды супадалі з генеральскімі. Неўзабаве раскол узмацніўся.
Уладзімір Зяленскі і Валерый Залужны. Фота: Офіс прэзідэнта Украіны
Іншымі прычынамі сталі складанасці галоўнакамандуючага ВСУ ў камунікацыі з экс-старшынёй Абʼяднанага камітэту начальнікаў штабоў Узброеных сіл ЗША Маркам Мілі і падазрэнні з боку Офісу прэзідэнта Украіны ў магчымых палітычных амбіцыях Залужнага.
Як піша Шусцер, прычынай паслужыла рашэнне генерала стварыць дабрачынны фонд, які, на думку грамадзянскіх уладаў, мог перарасці ў палітычную партыю, ад якой Залужны мог бы вылучыцца ў прэзідэнты.
Лічыць Чапліна больш важным за Чэрчыля
Па словах аўтара, пасля ўварвання Зяленскі чытаў пра жыццё Уінстана Чэрчыля — фігуры, з якой яго часцей за ўсё параўноўвалі.
«Людзі кажуць пра яго розныя рэчы», — суха заўважыў Зяленскі, даючы зразумець, што не захапляецца імперыялістычным паслужным спісам Чэрчыля. Ён хацеў бы, каб яго асацыявалі з Джорджам Оруэлам або Чарлі Чаплінам, якія высмейвалі Гітлера. «Гэтыя мастакі дапамагалі грамадству. І іх уплыў часта быў мацнейшы за артылерыю», — згадвае Шусцер словы прэзідэнта Украіны.
Па словах аўтара, вайна не скончылася, нават блізка. Але чалавек, які стаяў у яе цэнтры, завяршыў сваё ператварэнне ў лідара ваеннага часу. Пры гэтым Шусцер не ведае, ці здолее Зяленскі развітацца з надзвычайнымі паўнамоцтвамі, якія яму прадстаўлены ваенным становішчам, пасля завяршэння вайны.
Чытайце яшчэ:
У навагоднюю ноч папулярны ўкраінскі комік абвясціў, што ідзе ў прэзідэнты ВІДЭА
«Ні з гнідай, ні з Валодзем я не размаўляю». Лукашэнка расказаў пра перамовы з Украінай
Пяскоў абвергнуў словы Лукашэнкі пра тое, што РФ і Украіна абмяркоўвалі арэнду Крыма
Зяленскі расказаў пра паўмільённую мабілізацыю і адносіны з Залужным
