Авіяцыя не змагла дамагчыся панавання ў паветры і дзейнічала асцярожна, рэдка пранікаючы глыбока ва ўкраінскі тыл.
Доўгія гады асноўная частка баявой падрыхтоўкі расійскіх ВПС, хутчэй за ўсё, праводзілася па жорсткім сцэнарыі і была разлічаная на тое, каб зрабіць уражанне на высокапастаўленых чыноўнікаў, а не на заахвочванне ініцыятывы сярод лётнага складу.
Нягледзячы на тое, што Расія мае на ўзбраенні спіс баявых самалётаў, які ўражвае, ВПС не змаглі развіць інстытуцыйную культуру і навыкі, неабходныя пілотам для вядзення сучаснай паветранай кампаніі ў заходнім стылі.
Гэта прывяло да таго, што на сухапутныя войскі кладзецца большая, чым планавалася, доля намаганняў. Таксама Расіі даводзіцца больш актыўна выкарыстоўваць сучасныя крылатыя ракеты, запасы якіх, верагодна, на зыходзе.
