Віктар Бабарыка
Адвакат Аляксандр Пыльчанка распавёў пра гэта «Народнай Волі»:
— Раніцай 18 чэрвеня, каля 9 гадзін раніцы, Віктар Бабарыка выязджаў у горад. Вёз з сабой падпісныя лісты для іх падачы ў камісію. Недалёка ад вёскі Мачаны, дзе ён пражывае, на пустой прасёлкавай дарозе каля могілак яго спыніў супрацоўнік ДАІ. Пакуль ён даваў яму дакументы, да машыны падбеглі некалькі чалавек. Віктар Дзмітрыевіч папрасіў прадставіцца, яму нешта тыцнулі пад нос, але ён нічога не паспеў прачытаць. Бабарыку вывелі з-за руля аўтамабіля, пасадзілі на задняе сядзенне яго «Тэслы». Віктар Дзмітрыевіч сказаў, што, калі да яго ёсць пытанні, ён гатовы па першым патрабаванні органа расследавання прыбыць у названыя месца і час.
На гэта яму адказалі: давязём. Бабарыка заявіў, што расцэньвае гэта як выкраданне, і запатрабаваў запрасіць яго адвакатаў. Усе пагрузіліся ў «Тэслу», адзін з невядомых нам герояў сеў за руль, і паехалі ў напрамку Мінска.
Пагадзіцеся, сітуацыя вельмі стрэсавая. Як казаў Віктар Дзмітрыевіч, на працягу тыдня або больш яму пастаянна казалі: маўляў, уцякай, цябе арыштуюць. Дык няма за што, здзіўляўся ён, і ніхто мяне не запрашае нікуды …
Яго прывезлі ў ДФР. Асабістыя рэчы — планшэт, два тэлефоны, гадзіннік — кінулі ў машыну на задняе сядзенне, а яго павялі ў будынак. Лёс гэтай маёмасці, а таксама аўтамабіля, які знаходзіцца ў лізінгу, яму да гэтага часу не вядомы. Са слоў Віктара Дзмітрыевіча, у пратаколе асабістага ператрусу названых рэчаў і аўтамабіля няма.
З першых хвілін Бабарыка патрабаваў запрасіць яго адвакатаў, паколькі ён затрыманы. Дарэчы, мы, адвакаты, у гэты час спрабавалі трапіць у будынак, каб паведаміць аб прыняцці абароны Бабарыкі. Уваход у будынак быў зачынены. У гэтым будынку, дарэчы, знаходзіцца не толькі ДФР, і іншыя асобы спярша туды праходзілі. Уваход быў зачынены выключна для нас. Дакументы ад нас прыняць адмовіліся, як і скаргу на адвольнае неабгрунтаванае затрыманне. Толькі раніцай наступнага дня нас запрасілі на допыт у КДБ.
Пыльчанка таксама распавёў пра ўмовы ўтрымання Віктара Бабарыкі ў «амерыканцы».
- Да персаналу прэтэнзій няма. Умовы ўтрымання - як у многіх. Ёсць праблемы побыту. З-за нядопуску нас да Віктара Дзмітрыевічу 18 чэрвеня ён не змог паведаміць, якія перадаць яму асабістыя рэчы. Рэжым прыёму перадач: панядзелак, серада, пятніца. Так што ўвесь гэты час ён быў у офіснай адзежы. Спальнае месца ў яго — дадатковае. Так званы «верталёт» - ставіцца паміж іншымі ложкамі на ноч. Гэта значыць, што днём у камеры прыткнуцца няма куды.
