Źmicier Daškievič vyjšaŭ na volu 28 žniŭnia ŭ 6.20 ranicy. Jaho sustrakała žonka Nasta, žurnalisty, siabry i paplečniki.
Daškieviča vypuścili a 6.20 ranicy.
Nasta čakała muža pad bramaj turmy ad viečara. Fota Barysa Hareckaha.
Brama, ź jakoj moža vyjści Daškievič. Fota Aksany Rudovič.
Žonka Daškieviča pryviezła z saboj košyk piražkoŭ i ŭsich častuje. Fota Iryny Arachoŭskaj.
U čakańni Daškieviča: siabry-maładafrontaŭcy hrejucca ŭ kaviarni "Biarozka"
Na svabodzie. 28 žniŭnia 2013.
Tak sustrakali Daškieviča 5 hadoŭ tamu, na vakzale ŭ Oršy, paśla pieršaj adsiedki. Fota Julii Daraškievič.
Tak sustrakali Daškieviča 5 hadoŭ tamu, na vakzale ŭ Oršy, paśla pieršaj adsiedki. Fota Julii Daraškievič.
Źmicier Daškievič z maładych hadoŭ dałučyŭsia da zmahańnia za hramadzianskija i nacyjanalnyja pravy.
Nasta Daškievič (Pałažanka) doŭha dabivałasia mahčymaści ažanicca sa Źmitrom. Doŭhi čas hetaha nie dazvalali: maŭlaŭ, KDBisty zhubili pašpart viaźnia.
Źmicier Daškievič: Nie Kałymy – i dziakuj Bohu
Pa vyzvaleńni z haradzienskaj turmy Źmicier Daškievič adkazaŭ na niekalki pytańniaŭ žurnalistaŭ.
–Jakija samyja ciažkija momanty byli za čas źniavoleńnia?
– Jakija samyja ciažkija? (uśmichajecca). Samyja składanyja, kali dva kiešary pa etapu ciahnieš, a tak usio prosta.
– Ci źmianiła Vas turma?
– Treba, kab ludzi pahladzieli dy acanili. Ja ž nie mahu siabie sam acanić. Ja b chacieŭ usim padziakavać za padtrymku, za listy, za malitvy. Heta samaje važnaje dla čałavieka, jaki znachodzicca ŭ turmie.
– Ci lohka było vytrymać toj cisk, što akazvaŭsia na Vas u turmie?
– Usio adnosna. Ciažka nie ciažka. Viedajecie, nie tak jano, kab i prosta, ale i nie Kałyma. Nu i dziakuj Bohu.
– Nie złamali Vas?
– Ja źbirajusia zajmacca tym ža, čym zajmaŭsia. Budu rabić toje, što rabiŭ da turmy.
– Vy ž viedajecie, što šmat ludziej źjechała z krainy.
– Ja nikudy nie jedu.
– Jakoje było staŭleńnie inšych viaźniaŭ?
– Zaŭsiody i ŭsiudy vielmi dobra padtrymlivali. U niekatorych miescach byli takija sproby administracyi vykarystoŭvać źniavolenych, kab jany niešta ažyćciaŭlali. U turmie zaŭsiody znojducca ludzi, jakija hatovyja zarabić sabie ŭmoŭna-daterminovaje. Ja ich razumieju, kali 20-25 hadoŭ termin, to buduć rabić usio, što skaža administracyja. Chacia navat u administracyi jość roznyja ludzi, jość tyja, što čytajuć niezaležnyja ŚMI. Niechta moh słovam padtrymać, niechta zavaryć harbatki, niechta jabłyk. Ja nie mahu skazać, chto hetyja ludzi. Ale budzie čas, što skažu.
Kiraŭnik Maładoha Frontu Źmicier Daškievič byŭ zatrymany 18 śniežnia 2010, za dzień da prezidenckich vybaraŭ, nibyta za bojku i asudžany na 2 hady pazbaŭleńnia voli za chulihanstva. Pryčym «paciarpiełyja» tak i nie pakazalisia ŭ sudzie.
U 2012 byŭ asudžany da jašče adnaho hoda źniavoleńnia, niby za niepadparadkavańnie supracoŭnikam milicyi. Svoj turemny vopyt jon apisaŭ u praniźlivaj apovieści «Čarviak».
0.05
Paśla poŭnačy da sabranych vyjšli try achoŭniki, paprasili razyścisia. «Padychodźcie a
U Hrodzienskaj turmie try bramy. Ale vypuskajuć zvyčajna praz varoty na vulicy Kirava. Akurat tam i čujnujuć ludzi. Heta zusim pobač z centralnaj Savieckaj płoščaj Hrodna, z katalickim saboram.
Pa stanie na 0.15 nočy kala turmy stajać siabry palitviaźnia Ludvisia Atakułava, Źmicier Chviedaruk, inšyja junaki j dziaŭčaty. Alaksiej Šein i Dzianis Sadoŭski z Chryścijanskaj demakratyi, Artur Fińkievič z «Maładoj Biełarusi», były palitviazień Andrej Kim taksama tupajuć na kramianym, užo vosieńskim pavietry. U Hrodnie sucha, daždžu niama.
0.20
Jašče raz z hetaj bramy vyjŝaŭ milicyjant, skazaŭ, što nielha pikietavać. «A my nie pikietujem», — adkazali ludzi.
Nijakaha naviesa niama, ludzi stajać prosta na tratuary. U ich z saboj termasy i ježa. Nijakich transparantaŭ, naturalna, niama.
Najbolš imavierny čas vychadu vyzvalenaha — ranak. Najčaściej vypuskajuć a 6.00. Tamu Daškievič (Pałažanka) — žonka palitviaźnia, jakaja ŭziała šlub ź im, kali jon byŭ u źniavoleńni, choć taksama vyjechała ŭ Hrodna, pakul da bramy nie padjechała.
«A što zhatuju na sustreču? — raskazvała Pałažanka. — U kožnym liście, asabliva kali jon trymaje post, Źmicier piša pra huś u jabłykach. Tamu daviadziecca łavić huś i źbirać jabłyki».
U Hrodna pryjechaŭ i Ivan Šyła z Salihorska.
0.25
Tolki što padjechaŭ milicyjant na mašynie, spytaŭsia, čamu my staim. I źjechaŭ.
0.50
U bolšaści ludziej mała spadziavańnia, što Daškieviča vypuściać siudy. Dumajuć, što jaho vyviezuć kudyści ŭ Skidal ci Vaŭkavysk, aby sapsavać radaść.
0.55
Pryjechała Nasta Daškievič (Pałažanka).
1.05
Častka ludziej čakajuć pobač z turmoj, inšyja hrejucca ŭ kaviarniach. Nasta častuje ŭsich piražkami z palandvicaj, cybulaj i jajkam.
1.15
Źmicier Daškievič z maładych hadoŭ dałučyŭsia da zmahańnia za hramadzianskija i nacyjanalnyja pravy. Jon pakłaŭ na ałtar svabody maładyja hady. Jon byŭ u turmie, kali pamierła jahonaja maci... Nieardynarny čałaviek, nieardynarny los.
1.20
Padjechali Źmicier Kaśpiarovič, Valera Mackievič, Taćciana Bułanava.
6.30
Daškievič vyjšaŭ! Heta 6.25. Chudy! Paholeny nałysa!
7.00
Daškievič koratka pahavaryŭ z žurnalistami, skazaŭ, što budzie praciahvać zmahańnie. «Budu rabić toje, što i rabiŭ», — skazaŭ jon.
Jon razhadaŭ, jaho siońnia jaho pabudzili raniej za zvyčajnaje, a 5.30 jon apošni raz paśniedaŭ u turmie, sabraŭ rečy i pakinuŭ budynak. Pry hetym jamu skazali: «Kali što, Daškievič, miesca tut tabie zaŭsiody znojdziecca».
Jon nie ŭsprymaje svajo vyzvaleńnie jak litaść, adsiedzieŭ usio ad zvanka da zvanka, navat bolš za pačatkovy termin: «Prykład Uładzimira Jaromienka pakazvaje, što siońnia ciabie mohuć vypuścić, a zaŭtra — znoŭ pasadzić».
Daškievič padziakavaŭ prysutnym za padtrymku.
Daškievič asabliva adznačyŭ, što atrymlivaŭ nadzvyčaj šmat listoŭ ad samych roznych ludziej. ,
8.00
Źmicier i Nasta Daškievičy pajechali ŭ Staryja Darohi, da chvoraha baćki Źmitra. Čakajecca, što a 12.00 u čaćvier Źmicier Daškievič daść pres-kanfierencyju dla žurnalistaŭ na siadzibie BNF u Minsku.
