Фейсбук
прытуляем да крыла крыло,
грэемся,
як куры на куросадні.
трапяткое рэдкае цяпло
ў прыстані ператварае ростані.
страшна ў цемры.
ноч скаўтнула дзень,
засціць вочы слепата курыная…
але сонца ёсць.
яно ідзе.
яно блізка.
яно цемру зрыне.
Наста Кудасова. Прытуляем да крыла крыло. Стихотворение 2
Наста Кудасова опубликовала в своем фейсбуке очередное стихотворение.
