Skrynšot «Biełaruś 4»
Chłopcaŭ jon paraŭnaŭ z dvarniakami.
«Jość takija błohiery, dvarniaki, jakija chucieńka źvincili, źbiehli za miažu i tam dazvalajuć adkryvać sabie rot, haŭkać na ŭsich, źnievažać nie tolki mianie, ale i našaha lubimaha prezidenta, našych najlepšych, dobrych, cudoŭnych artystaŭ u Biełarusi. Zručna haŭkać za miažoj, ale davajcie, pryjedźcie siudy, zrabicie intervju», — źviarnuŭsia Azaranka.
Razumiejučy, što błohieraŭ mohuć pasadzić, kali b jany viarnulisia ŭ Biełaruś, dadaŭ, što jamu asabliva cikava, «kudy ich pasielać».
«Chutka łapata i da vas dalacić i tak treśnie dobra pa hałavie, što, napeŭna, nijaki doktar nie dapamoža», — staŭ pahražać śpiavak łukašenkaŭskaj estrady.
A na zakančeńnie skazaŭ pra jutub-šou błohieraŭ: «Soramna, nie śmiešna».
Raniej na chłopcaŭ za žarty ŭ efiry naviali psotu śpiavački siostry Hruździevy.
Čytajcie taksama:
Heta pieśnia naśmiašyła biełaruski internet. Ale jašče cikaviej toje, chto jaje napisaŭ
Siostry Hruździevy paabiacali navieści psotu na dvuch žurnalistaŭ
