Usio adbyłosia 9 studzienia kala abiedu. Pa maminaj prośbie Daniła adpraviŭsia ŭ kramu. Tudy ž zajšoŭ nieadnarazova sudzimy 31-hadovy žychar Kryčava, jaki da taho ž byŭ pjany.
«Padychodziačy da kramy, ja ŭbačyŭ, jak adtul vybiahaje mužčyna, a za im — pradaviec, — uspaminaje padletak. — Ja spytaŭ, što adbyłosia — akazałasia, toj skraŭ pradukty.
Ja pabieh śledam, ale, jak tolki nahnaŭ uciekača, jon staŭ vielmi ahresiŭnym, łajaŭsia i niecenzurna vykazvaŭsia, adnak ja nie adstupiŭ. Kali my zabiehli ŭ pusty zavułak, jon dastaŭ nož i kaža: kali nie adstanieš, ja ciabie zarežu.
Kali ščyra, ja nie mocna spałochaŭsia, staraŭsia trymać biaśpiečnuju dystancyju. Jon zabieh za vuhał, i ja spyniŭ pahoniu. Nie mahu skazać, što hety čałaviek vyhladaŭ jak typovyja złačyncy ź filmaŭ i sieryjałaŭ — zvyčajny mužčyna, pa jakim było vidać, što jon časta vypivaje».
Kali junak adpraviŭsia ŭ pahoniu za złamyśnikam, rabotniki kramy vyklikali milicyju. Chłopiec viarnuŭsia nazad i supracoŭnikam bataljona patrulna-pastavoj słužby, jakija pryjechali na vyklik, padrabiazna raspavioŭ pra toje, što adbyłosia, apisaŭ mužčynu, jaki źbieh.
Milicyjaniery adpravilisia na pošuki złamyśnika, ale Daniła viartacca dadomu nie staŭ. «Ja ŭspomniŭ, što nie kupiŭ taho, što prasiła mama, i znoŭ pajšoŭ u kramu, — kaža školnik.
— Vyrašyŭ prajścisia tym ža maršrutam — źjaviłasia dumka, a raptam znoŭ sustrenu hetaha mužčynu. I majo pradčuvańnie spraŭdziłasia. Ja padyšoŭ da jaho i znoŭ pačuŭ u svoj adras patok abraz, ale tut padaśpieła dapamoha — pravaachoŭniki chutka jaho zatrymali. Akazałasia, u hety čas za mnoj jechała milicejskaja mašyna».
Ciapier u dačynieńni da mužčyny zaviedziena kryminalnaja sprava. Milicyja ŭpeŭnienaja, što šmat u čym złamyśnika ŭdałosia zatrymać dziakujučy śmiełaści Daniły, jaho adkaznaj hramadzianskaj pazicyi.
