Skryn videa
Videa na Youtube Juryj Dudź nazvaŭ «Razmova z tym, chto padtrymlivaje vojska Rasii».
Pradstaŭlajučy hieroja, Dudź kaža, što daŭno chacieŭ zrabić intervju z prychilnikam vajny, ale nichto nie zhadžaŭsia.
Rezanansu intervju dadała nievierahodnaja ałahičnaść vykazvańniaŭ 48-hadovaha Kučery, poŭny śpiektr vykarystańnia im prapahandysckich štampaŭ i chaatyčnaść ich užyvańnia.
Kučera, naprykład, padtrymlivaje Pucina i vojska Rasii, ale śćviardžaje, što vystupaje suprać vajny. Pavodle jaho, sam vajavać jon pojdzie, jak pryzavuć, ale nie choča, kab na vajnu pajšli jaho darosłyja dzieci. Tych, chto zjechaŭ paśla pačatku vajny, Kučera «razumieje», a tych, chto pakinuŭ krainu paśla pačatku mabilizacyi, ličyć zdradnikami (Kučera — baćka 5 dziaciej, 4 ź jakich — niepaŭnaletnija, tak što jamu mabilizacyja nie pahražaje, choć padčas hutarki jon zrabiŭ vyhlad, što dla jaho heta navina).
Kučera doŭha pierakonvaŭ Dudzia, što Rasija nie staviła svajoj metaj zavajavańnie terytoryj Ukrainy («Ja ŭpeŭnieny absalutna»).
— Što tady adbyłosia, kali Rasija abviaściła, što Danieckaja, Łuhanskaja, Chiersonskaja i Zaparožskaja vobłaści — heta RF? Što heta, kali nie zavajova? — spytaŭ Dudź.
— Zavajova, — pahadziŭsia surazmoŭca.
Kučera, jaki šmat padarožničaŭ pa śviecie, raspaviadaŭ Dudziu, što ekanomika ZŠA blizkaja da krachu, tam ludzi halejuć, žudasnaje padzieńnie noravaŭ.
Dudź prosić nahadać, dzie žonka Kučery naradžała małodšaje dzicia. Toj adkazaŭ, što ŭ ZŠA.
— Vy zrabili synu pašpart ZŠA? — pytajecca Dudź.
— Tak, viadoma. Hłupstvam było b nie zrabić! Ja liču, chto nie zrabiŭ by heta — prosta durań. Jak minimum, z hetym pašpartam jamu nie treba budzie rabić vizy, kab lotać pa śviecie. Kali naohuł u čałavieka z rasijskim pašpartam budzie mahčymaść dalej lotać pa śviecie.
Kučera šmat abvinavačvaŭ Zachad u tym, što toj nie praduchiliŭ vajnu: «Čamu nielha było skazać: stop, chłopcy, spyniciesia, davajcie, kab nie pamirali ludzi». Dudź nahadaŭ, što i da, i paśla pačatku vajny «i Makron prylataŭ, i Šolc siadzieŭ i pa telefonie razmaŭlaŭ, i ŭsio astatniaje».
— Moža być, Pucin prosta admaŭlaŭsia i nie davaŭ siabie pierakanać? — zadaŭ pytańnie Dudź.
— Davaj tak. Ty realna ličyš, što Pucin zvarjacieŭ? Mnie chočacca zrazumieć… To-bok, ty ličyš, što my majem spravu z varjatam? Ty ličyš, što Uładzimir Pucin choča prosta zabrać sabie terytoryju ŭsioj Ukrainy abo, nie viedaju, voś hetuju Chiersonskuju vobłaść, Zaparožskuju vobłaść, Danbas? Prosta zabrać, kab… U nas svaich prablem niama? Nam jašče karmić treba [anieksavanyja terytoryi]? Ci tam vialikija, nieźličonyja bahaćci, bieź jakich my pražyć nie možam? Nu, prosta rastłumač mnie, kali łaska… — namacvaŭ zdahadku Kučera.
Dudź zaŭvažyŭ, što Pucin sam adkazaŭ na hetaje pytańnie, kali skazaŭ, što Azoŭskaje mora stała narešcie rasijskim, pra što jašče Piotr I maryŭ.
— Ja, napeŭna, tady, jak čałaviek, spadziajusia, razumny, nie mahu ŭ heta pavieryć prosta. Tamu što heta niejkaja niedarečnaść, — zajaviŭ Kučera.
Časam zdavałasia, što surazmoŭca Dudzia moža zrušycca sa svajoj pazicyi. Ale 18 studzienia jon prakamientavaŭ heta intervju. Jon zajaviŭ, što pahadziŭsia na hutarku, bo, «akramia libieralna nastrojenych tavaryšaŭ, jakim soramna, što jany ruskija, pavinna hučać i inšaje mierkavańnie».
«Nie čakaŭ, što budzie stolki padtrymki. A toje, što padtrymlivaju našych chłopcaŭ, dyk hetym mahu tolki hanarycca. Nu i lepš być durniem, čym padluhaju», — skazaŭ viadučy.
Intervju stała hałoŭnaj temaj abmierkavańnia ŭ sacsietkach.
