Błohier «Trynaccaty» naležyć da supolnaści błohieraŭ-šavinistaŭ, uskormlenych Kramlom. Fota ź jaho th-kanała
Najbolš emacyjna vykazaŭsia błohier «Trynaccaty», jaki napisaŭ, daviedaŭšysia pra pieramirje, dva karotkija pasty, jakija składana navat cytavać, bo bolšaść słoŭ — niecenzurnyja. Častka adnaho pasta vyniesienaja ŭ zahałovak.
Błohier «Trynaccaty» naležyć da supolnaści błohieraŭ-šavinistaŭ, uskormlenych Kramlom, jaki nie škadavaŭ hrošaj na nahniatańnie šavinistyčnych, antyŭkrainskich i antyzachodnich nastrojaŭ. Nazva «błohiery» nie pavinna padmanvać: pad hetaj šyldaj časta chavajucca vysokabiudžetnyja struktury sa šmatlikimi aŭtarami, apieratarami i pijar-mieniedžarami.
«Trynaccaty» vyłučajecca siarod błohieraŭ tym, što realna vajuje — z 2014 hoda. Hetuju vajnu jon prajšoŭ ad pieršaha dnia, zajmaŭ radykalnyja pazicyi, zaklikaŭ zabivać ukrainskich pałonnych, a paśla adstupleńnia z-pad Chiersona ŭ jaho pastach narastajuć isteryčnyja notki.
«P..uchi..anyje, kakije pieriemirija? Kakije na..j prazdniki? Vy mnie vierniotie moich druziej kotorych niet iz-za vašich priestupnych prikazov? Vy vierniotie mnie zdorovje i psichiku?» — piša jon u stylistycy, jakuju ciažka pierakłaści.
Inšyja vajenkary trymajucca bolš «parłamienckaj» rytoryki i krytyku spałučajuć ź ironijaj, ale niepryniaćcie imi zroblenaha kroku nie robicca ad hetaha mienš rezkim i adnaznačnym.
Vajenkar Raman Sapańkoŭ napisaŭ:
«Pieramirje — zło. Jano adnabakovaje, a značyć vykonvacca nie budzie. Dziakuj Pravasłaŭnaj carkvie za hienijalnuju ideju. Što b my biez vas rabili».
Viadomy vajenkar «Rybaŕ» ličyć:
«Kaladnaje pieramirje — heta, viadoma, žest nibyta pryhožy palityčna. Tradycyjny taki. U ramkach ahulnaha vajenna-palityčnaha palitesu (jaki ŭsim da adnaho miesca). Ale voś tolki, moža, chopić kidać bisier pierad śvińniami? Usio adno nie aceniać. Z našaha boku, darečy, taksama».
Sumniavajecca «Rybaŕ» navat u prapahandysckim efiekcie takoha kroku, razumiejučy, što infarmacyjnuju vajnu pa-za miežami Rasii pucinski ŭrad prajhraŭ:
«A rabić taki žest, kab dačakacca pravakacyj z boku Ukrainy i pryludna ich u hetym abvinavacić, — taksama historyja, ščyra kažučy, tak sabie. Nu, abvinavaciać. A tyja skažuć, što Kreml sam siabie abstralaŭ. I zachodnija ŚMI rastyražujuć».
«Heta rašeńnie — adkrytaje varjactva, jakoje niasie asabliva dekłaratyŭny charaktar. Ciažka ŭjavić, kab jano nasamreč vykonvałasia bajcami, a asabliva ŭkrainskaj armijaj, jakoj padobnyja fokusy zusim nie patrebnyja…
U najlepšym vypadku heta rašeńnie ni da čoha realna nie pryviadzie, tolki daść padstavu rasšarkacca pa navinach, u horšym — praciŭnik tolki ŭzmocnić svajo ahniavoje ŭździejańnie na fonie biaździejnaści našych vojskaŭ», — pahadžajecca z «Rybariem» vajenkar «Vojennyj ośviedomitiel».
Paetka-vajenkarka Hanna Dołharava prosta iranizuje:
«Cudoŭnaja ideja, prosta cudoŭnaja. U nas jakraz ukraincy [u aryhinale — abraźlivaje słova] daŭno na Lisičansk pahladajuć, davajcie im zrobim padarunak na Kalady».
I tuju ž iraničnuju chvalu padchoplivaje Ihar Hirkin-Strałkoŭ:
«Vielmi mocny chod! Ale trochi niezavieršany…
Druhim vielmi mocnym chodam z boku Viarchoŭnaha Hałoŭnakamandujučaha było b abviaścić ab tym, što jon adpraŭlajecca na pieradavuju ŭ rajonie horada Daniecka (naprykład), kab (va ŭmovach adnabakovaha pieramirja) adśviatkavać z sałdatami Kalady.
Miarkuju, što taki chod aceniać nie tolki pavažanyja kijeŭskija partniory, ale i sałdaty ŭ akopach, jakija buduć dvoje sutak «adnabakova pieramirvacca».
U vykazvańniach rasijskich błohieraŭ usio bolš niezadavolenaści i navat jaraści ŭ adnosinach da ŭładaŭ, jakija raspačali vajnu, abiacajučy pieramohu i trafiei, ale jana pryniesła tolki hihanckija achviary i razbureńni. Hetaja jaraść pačynaje raspaŭsiudžvacca i asabista na Pucina. «Vy tam …anuliś..iadi..anyje kriemlevskije?» — takich vyrazaŭ, jak ciapier užyvaje «Trynaccaty», raniej šavinistyčnyja błohiery nie dazvalali.
