Pavodle słoŭ Haściuchina, jon sprabavaŭ źviazacca sa svajoj siastroj, jakaja žyvie ŭ Charkavie, paśla ŭvarvańnia Rasii va Ukrainu, i jamu nadta nie spadabałasia jaje reakcyja na jahony prarasijski list.
«Ja straciŭ siastru… Nu jak straciŭ? Jana nie zusim zdarovaja, uzrost užo. Usia hetaja ŭkrainskaja prapahanda zatłumiła joj hałavu, ź joj niemahčyma razmaŭlać!
Siastra žyła ŭ Charkavie, u nas dastatkova tam svajakoŭ. Kali pačałasia śpiecapieracyja, ja adpraviŭ joj list, i što pačałosia… Pajšła antyruskaja havorka… U mianie była isteryka. Heta ŭ mnohich ciapier», — zajaviŭ jon.
Ale heta było b jašče paŭbiady. Akramia siastry, Haściuchin ciapier nie razmaŭlaje i sa svajoj pazašlubnaj dačkoj Alaksandraj, jakaja žyvie ŭ ZŠA.
«Tam zvarjacieli. Dačka adyšła ad Rasii. Jana pryniała amierykanski bok», — zajaviŭ akcior.
