Fota tut i dalej: sacsietki Julii Kabiakovaj (paśla šlubu biznesvumien źmianiła proźvišča)
Jak adčuvaje siabie ŭ druhim šlubie
«Ja nie imknułasia znoŭ vyjści zamuž (pieršy muž biznesvumien — błohier Dzianis Kurjan. — NN): u mianie jość dvoje dziaciej, dobry dachod, i ŭsie maje bazavyja patreby zakrytyja, u nas — ščaślivaja dobraja siamja.
Na frazy ŭ styli «moža, tabie zamuž užo čas?» ja zaŭsiody adkazvała: kali ŭ maim žyćci i źjavicca mužčyna, to jon moža tolki ŭpryhožyć jaho i zrabić jašče bolš jarkim i cikavym. Nie ŭ płanie finansaŭ abo dadatkovych niašak, a ŭ płanie novych emocyj.
Dumaju, ciapier vielmi mnohija žančyny sa mnoj pahodziacca: sa źjaŭleńniem dziaciej my stanovimsia hipieradkaznymi, hipierarhanizavanymi, hipieruvažlivymi, hipierpieražyvalnymi, tryvožnymi i ŭschvalavanymi, i naš fokus mocna ssoŭvajecca ź siabie i svajho mužčyny na dziaciej.
Dyk voś zadača mužčyny, jaki pobač z žančynaj, nie dać joj zabycca, što jana nie tolki mama, ale i lubimaja žančyna. Jak —heta ŭžo kožny mužčyna viedaje. Z Uładam tak i atrymałasia — ja ź im adčuvaju siabie dziaŭčynkaj, u jakoj jašče ŭsio žyćcio napieradzie».
Pra padzieł rolaŭ
«U nas tak: ja adrazu abaznačyła, što ja budu pracavać, i pa-inšamu być nie moža. Ale praca maja — heta chobi, heta ŭ zadavalnieńnie i heta nie asnoŭnaja krynica siamiejnaha biudžetu. Kali ja nie budu zaniataja častku času na pracy, to ja čajnaj łyžačkaj vyjem mozh usim doma. Tamu mnie lepš pracavać. Paśla takoha arhumienta Uład pahadziŭsia (uśmichajecca).
Paru razoŭ Uład prapanoŭvaŭ mnie rabić sumiesnyja prajekty. Moj adkaz — nie. Chaj častka prybytku z prajekta sydzie kamuści inšamu, ale my razam nie pracujem. Navat nie abmiarkoŭvajecca. Ale ja ahučvała heta nie prosta jak ultymatum, a patłumačyła, što ja chaču być žonkaj, a nie biznes-partniorkaj. Ci možna sumiaščać — viadoma, u kahości heta atrymlivajecca, u mianie — nie».
Čamu miesiac dumała nad prapanovaj ruki i serca
«Vy navat nie ŭjaŭlajecie, jakuju kolkaść situacyj ja jamu zhienieravała, kab adhavaryć ad našaha šlubu! Žanočaja fantazija ž na mnohaje zdolnaja (śmiajecca). Ale jon — nie… «U nas budzie siamja — i kropka».
Nijakija razvažańni nie spyniać mužčynu, kali jon sapraŭdy vyrašyŭ, što jana — mienavita taja. I kali mužčyna adčuvaje, što i jana kachaje. Tak, sumnievy mohuć być, i heta narmalna: kamuści treba čas, kab pryvyknuć da hetaj dumki. Bo zaklučeńnie šlubu — sprava dobraachvotnaja. Važna tolki nie bajacca skazać mužčynu, čamu hety čas treba, być ź im sumlennaj.
U našaj historyi ledź zaciahnutaje «tak» tolki dadało stanoŭčych i pryjemnych emocyj. Uład navat pieśniu napisaŭ mnie ŭ hety pieryjad, jana nazyvajecca «Son», vielmi pryhožaja.
Čamu abrała Kabiakova
«Ludzi viedajuć Ułada pa jaho vobrazie ŭ rolikach, ale, paviercie, u žyćci — heta zusim inšy čałaviek. Va Ułada jość unutrany stryžań, metanakiravanaść, rašučaść. Kali jon niešta vyrašyŭ, to pre, jak łakamatyŭ, i jaho nie spynić. Jon lubić pamaryć, i heta mary, da jakich jon sapraŭdy idzie i robić usio, kab jany ŭvasobilisia ŭ žyćcio.
Pry hetym jon vielmi siamiejny, jamu važnyja siamiejnyja viačery, zvanki baćkam, babulam i blizkim, i jon chutčej pajedzie da taty ŭ łaźniu, čym na tusoŭku. Usio heta i adyhrała rolu ŭ maim «tak».
Pra roźnicu va ŭzroście
«Ciažkaści pierakładu byli. Nie krytyčnyja, jany i ciapier mohuć uźnikać, ale my vyrašajem heta razmovami. My vielmi dobra razumiejem adno adnaho, adčuvajem, nam ciapier nie składana damaŭlacca.
Mnie naohuł nie vielmi padabajecca, što pieršaje, što abmiarkoŭvajuć u našaj pary — heta roźnica va ŭzroście. Fizičny ŭzrost, dla mianie, heta adna historyja. Ale mientalny — inšaje.
Jość chłopcy, jakija ŭ 24 jašče z baćkami žyvuć i nie ŭmiejuć svoj asabisty biudžet raźmiarkoŭvać. Ułada bolšaść ludziej viedaje jak błohiera. Ale akramia hetaha jon užo paśpieŭ šmat krutych maštabnych prajektaŭ zrabić, arhanizoŭvaŭ fiestyvali, mierapryjemstvy. U jaho myśleńnie sarakahadovaha mužčyny.
Što tyčycca ciažkaściej. Jość rečy, jakija ja ŭžo pražyła i dzieści nabiła huzy, i kolki b ja ni raspaviadała pra ich, jamu ž zachočacca nabić svaje. Heta narmalna, hałoŭnaje, mnie ŭ peŭny momant pryniać heta i nie emacyjanavać. Takija momanty ŭžo byli, upeŭnienaja, što jašče buduć. Ale jość tut i vidavočnyja plusy! Usio ž taki ja mahu padzialicca dośviedam, i ŭ niejkija momanty Uład jaho budzie prymać.
Asabista dla mianie vielizarny plus — heta enierhičnaść muža! Ja b užo i doma pasiadzieła, a jamu kudyści treba nas vieźci, niešta arhanizavać, pajezdki, siurpryzy, vyjezdy na pryrodu…. Heta kruta!»
Jak paznajomilisia
«Nas paznajomiŭ naš ahulny siabar Arciom Astraŭlan, jaho imia nazaŭždy ciapier u našaj siamji (śmiajecca). My pieryjadyčna pierasiakalisia na ahulnych tusoŭkach, potym Uład staŭ mianie zaprašać na, jak ja dumała, «prosta pabałbatać», a jak jon dumaŭ — spatkańni.
U nas jość vypadak, jaki my lubim uspaminać i zaŭsiody śmiajomsia. Niejak Uład prysieŭ pobač sa mnoj, pahladzieŭ mnie ŭ vočy… U hety momant ja zrazumieła, što pozirk hety niešta značyć… Tut ža jamu kažu: «Uład, navat nie dumaj!» Nu i voś, praz paŭtara hoda ŭ mianie zaručalny piarścionak na palcy (śmiajecca).
Pra adnosiny dziaciej i novaha muža
«Ja pamiataju pieršaje znajomstva dziaciej z Uładam. Uład zajšoŭ da nas u hości ŭ poŭnaj upeŭnienaści, što zaraz zrobić furor. Kaža: «Pryvitańnie!» Kirył vychodzić z pakoja svajho i kaža: «O! Pryvitańnie!» I sychodzić. Uład u šoku. Vychodzić z pakoja Miłana, padymaje brovy, kaža: «Pryvitańnie!» — uśmichajecca i taksama sychodzić.
Znajomstva dzieci ŭspryniali vielmi spakojna. Potym Uład i Kirył pasiabravali. Padychod da Miłany Uład šukaŭ daŭžej, ale jamu ŭdałosia ź joj pasiabravać. Viasielle čakali aboje, i Kirył, i Miłana prymali ŭdzieł u rehistracyi i pieršymi nas pavinšavali».
Pra svabodu i pošuki taho samaha
«Žančynie sapraŭdy nie treba čakać i šukać. Treba być saboj, zajmacca saboj. Ja pierakananaja, što žančyna pavinna ŭmieć zarablać na siabie, kali jość dzieci, to i na ich, tamu pracavać žančyna pavinna (kali havorka pra svabodnuju žančynu).
Nie treba chapacca za kožnaha mužčynu, jaki prajaŭlaje ŭvahu i prymiarać jaho na siabie. U žanočaj svabodzie jość miljon pryjemnaściej, atrymlivajcie asałodu ad hetaha! Paviercie, kali vy budziecie volnyja ŭnutrana, spakojnyja i samadastatkovyja, mužčyny buduć tracić rozum ad vas!»
Pra sakrety pryhažości
«Rytm žyćcia zaradžaje, daje enierhiju! Dohlad siabie — užo toj uzrost, kali treba rehularna dahladać tvar i cieła. Ja liču, što čałaviek pryhožy, kali bliščać jaho vočy. U mianie bliščać tamu, što ja liču siabie ščaślivym čałaviekam. Vielmi chaču, kab tak było jašče jak maha daŭžej, daj boh zdaroŭja našym baćkam i blizkim. Nu i, viadoma, u mianie małady muž, jaki mianie kachaje!»
Čytajcie taksama:
Były błohier z kamandy A4 ažaniŭsia ź viadomaj minskaj biznesvumien
Biełaruski błohier hastraluje pa Krymie
