Aŭtar knižki — Łukaš Birycki, baćka jakoha rodam z Łuki, amal dziesiać hadoŭ źbiraŭ materyjały dla manahrafii. A ŭsio pačałosia z hienieałohii siamji.
«Z samaha pačatku cikaviła mianie vyklučna hienieałohija majoj siamji, jakaja rodam ź vioski Łuka. Paśla daviedaŭsia, što była taksama i vioska Siemianoŭka. I pry nahodzie naviedvańnia archivaŭ ja pačaŭ źbirać dadakova infarmacyju pra viosku Łuka. I paśla niejkaha času ja pabačyŭ, što sabrałasia tak mnoha źviestak, što škada było b, kab jany niedzie prapali. Ja tady paličyŭ, što moža treba napisać knižku, manahrafiju vioski. I tak uźnikła knižka», — raskazvaje aŭtar.
Žycharoŭ Łuki ŭ kancy 1970-ch hadoŭ pierasialili ŭ inšyja miascovaści, siarod inšaha ŭźnikła vioska Novaja Łuka. Častka vioski apynułasia pad vadaschoviščam, a astatnija ziemli byli zabranyja dziaržavaj.
Niekalki dziasiatkaŭ hadoŭ naščadki łučan zmahajucca praz sud za viartańnie adabranych u ich ziamielnych učastkaŭ, nie zalitych vodami vadaschovišča. Dziela hetaha, miž inšym, i było stvorana abjadnańnie «Łuka nad Narvaj — vyratavać ad zabyćcia».
