«Ja ŭsio zrabiła sama: znajšła, dakazała (što jon žyvy). Tamu što heta moj syn, i jon mnie patrebien. Jon nie patrebien Pucinu, jon nie patrebien Šajhu. Jany siadziać, im ciopła! Jany ž nie ŭ akopach i nie ŭ turmie 8 miesiacaŭ va Ukrainie!
U nacystaŭ, jak jany kažuć. Pytańnie — a čamu ad «nacystaŭ» našy pałonnyja vychodziać narmalnyja? Moža być, vy nam niešta nie dahavorvajecie i tam zusim nie nacysty?» — skazała Čyściakova na bryfinhu «Rady maci i žonak vajskoŭcaŭ».
Pavodle jaje słoŭ, ukrainskija ŭłady faktyčna zachavali žyćcio jaje synu. Jašče ŭ pačatku vajny joj telefanavali supracoŭniki SBU i prapanoŭvali svaju dapamohu ŭ pošuku Kiryła. Ale jana admoviłasia, bajučysia represij.
«My skacina, ci što? My naradžali svaich dziaciej nie dla taho, kab chtości vyrašaŭ svaje prablemy! <…> Vy nie złujcie nas, maci. Vy viarnicie nam našych dziaciej», — źviarnułasia jana da rasijskaha kiraŭnictva.
Syn Čyściakovaj byŭ pryzvany na terminovuju słužbu u kastryčniku 2021 hoda i adpraŭleny ŭ vajskovuju čaść u Łuzie Leninhradskaj vobłaści. U kancy śniežnia kamandavańnie padmanam prymusiła jaho padpisać kantrakt, a ŭ lutym jon apynuŭsia na vajnie. Praź miesiac Kirył prapaŭ bieź viestak. Jahonaja maci sama adpraviłasia na jaho pošuki — spačatku ŭ Danieck, a potym u Rastoŭ-na-Donie. Ale syna tak i nie znajšła.
Tolki niekalki dzion tamu Iryna Čyściakova atrymała śviedčańnie, što jaje Kirył znachodzicca ŭ pałonie.
