Surazmoŭca, blizki da pradprymalnikaŭ z «blizkaha koła» Uładzimira Pucina, vykazaŭsia jašče bolš žorstka: «Pajšło razumieńnie, što sapraŭdnuju vajnu my prajhrali. Ludzi pačynajuć dumać pra toje, jak žyć dalej, jakoje miesca ŭ budučyni chacieli b zaniać, jakuju staŭku zrabić, na čym hulać. [Z adnaho boku] buduć revanšysckija nastroi. Ź inšaha — budzie zapyt na narmalizacyju i stabilizacyju».
U palityčnym błoku AP nastrojenyja krychu bolš aptymistyčna. Adzin z surazmoŭcaŭ rastłumačyŭ: «U Kramli pa-raniejšamu spadziajucca, što na Zachadzie razvalicca kansensus u padtrymku Ukrainy praź nieabchodnaść u tannych enierhanośbitach».
Jašče adna nadzieja Kramla, pavodle infarmacyi krynic «Mieduzy», — rezkaje źmianieńnie palityčnaj situacyi ŭ samoj Ukrainie i adstaŭka Uładzimira Zialenskaha. Na čym zasnavana čakańnie takich padziej, nieviadoma.
Akramia taho, u Kramli vierać, što praź niekalki miesiacaŭ rasijskaje vojska stanie bolš bajazdolnym praz mabilizacyju i zmoža pierałamać situacyju na froncie.
Razam z tym, sa słoŭ surazmoŭcaŭ, u AP zaŭvažyli, što ŭ adroźnieńnie ad «elit» na nastroi bolšaści rasijan adstupleńnie z Chiersona nijak nie adbiłasia.
Hramadstva amal nie zaŭvažaje hetaha, heta jamu nie cikava. Dałučeńnie Chiersona nie paśpieli «prasunuć» [u prapahandzie]. Dziakuj bohu, heta pierakryli mabilizacyjaj. Spačatku dumali, što heta drenna, a ciapier, atrymlivajecca, niaščaście dapamahło. Ludzi nie zaharelisia Chiersonam i tamu lohka prymajuć aficyjnyja tłumačeńni, što jaho nieabchodna było pakinuć.
Danyja niezaležnych sacyjałahičnych daśledavańniaŭ hetyja tezisy chutčej paćviardžajuć.
Vysokapastaŭleny surazmoŭca ŭ adnym z rehijanalnych uradaŭ rastłumačyŭ, što jaho rehijon ad Chiersona daloka — i ŭ im praciahvajecca svajo žyćcio. Pry hetym krynicy siarod rehijanalnych palitykaŭ i biznesmienaŭ nie vierać, što Kramlu atrymajecca pierałamać situacyju.
Surazmoŭca ŭ adnym z rehijanalnych adździaleńniaŭ «Adzinaj Rasii» reziumavaŭ: «Toje, što zdaryłasia ŭ Chiersonie, usprymajecca jak hańba i vynik nieparadku ŭ dziaržavie, byccam by i viedali pra jaho, ale nie da takoj stupieni».
Jašče adzin rehijanalny čynoŭnik pryznaŭsia, što ŭ jaho kole «pačało ŭźnikać adčuvańnie čužoj vajny»:
«Raniej «śpiecapieracyja» była fonam, jaki, moža być, navat vyklikaŭ nahodu dla honaru. Asabliva kali ty ničym, akramia aficyjnaj infarmacyi, nie cikaviŭsia. Paśla mabilizacyi — heta častka žyćcia, ale ciabie pra hetyja rašeńni nichto nie spytaŭ… Heta tam naviersie vajujuć (dy jašče i biez pośpiechaŭ), a ŭpłyvaje na nas».
Padobnyja nastroi pranikajuć i ŭ Administracyju prezidenta, i va ŭrad. Krynicy pryznali, što na fonie pastajannych vajennych paražeńniaŭ ich stała jašče bolš turbavać «poŭnaja zakrytaść vyšejšaha kiraŭnictva krainy».
«Nas ni z čym nie znajomiać, mnohaje daviedvajemsia z navin, pryčym ukrainskich i zachodnich. Vyhladaje tak, što ŭvieś čas idziom na ŭstupki i jašče sprabujem heta schavać», — patłumačyła blizkaja da ŭrada krynica, dadaŭšy, što «panuje ŭražańnie», što ŭ tym liku Kreml padmanuli pa «zbožžavym pahadnieńni».
Jana adznačyła, što siarod vysokapastaŭlenych čynoŭnikaŭ usio bolš razumnaj zdajecca pazicyja pradstaŭnikoŭ «elity», jakija nie ahitujuć za śpiecapieracyju. Padčas vajny siarod rasijskaha vyšejšaha čynoŭnictva sfarmavałasia tak zvanaja «partyja maŭčańnia». Jaje pradstaŭniki addajuć pieravahu «vyšejšamu kiraŭnictvu», jakoje sumlenna vykonvaje asobnyja daručeńni i adkryta ź militarysckimi pramovami nie vystupaje. Siarod pradstaŭnikoŭ hetaj partyi nazyvali premjer-ministra Michaiła Mišuścina i mera Maskvy Siarhieja Sabianina.
Tym nie mienš, pa słovach krynic «Mieduzy», niahledziačy na ŭsiu niezadavolenaść, u rasijskich čynoŭnikaŭ i biznesmienaŭ niama namieru pradprymać jakija-niebudź dziejańni suprać Pucina. Jany prosta chočuć, kab usio heta chutčej skončyłasia.
