Zianon Paźniak zhadvaje, jak adzin jaho kaleha vykazaŭ mierkavańnie, što «biełaruski kirunak infarmacyjnaj vajny Ukraina całkam prajhrała». Palityk z hetym zhodny, ale dadaje, što ŭkraincy na biełaruskim infarmacyjnam froncie «ŭvohule nie vajavali i, jak ni dziŭna, naŭrad ci razumiejuć jaho asablivaje dla Ukrainy značeńnie. Usio addadziena ŭ votčynu rasiejskaj prapahandzie, i pieramoha jaje tut ašałamlajučaja».
Paźniak piša, što antyvajennaja nastrojenaść biełarusaŭ i prychilnaść naroda da ŭkraincaŭ — hałoŭny čyńnik, jaki strymlivaŭ Łukašenku, kab nie paddavacca nacisku Pucina i nie addavać zahad vojsku na ŭdzieł u vajnie z Ukrainaj.
Na dumku Paźniaka, Łukašenka razumieŭ, što moža stracić uładu, «bo ni narod, ni vojska nie chočuć vajny z Ukrainaj, biełarusy nie źbirajucca stralać va ŭkraincaŭ i pamirać za maskoŭskija impierskija intaresy».
Z hledzišča intaresaŭ rasijskaj stratehičnaj dezynfarmacyi i prapahandy (a ŭ ciapierašnim śviecie heta mahutnaja zbroja), kanstatuje Paźniak, treba było nastroić biełarusaŭ suprać Ukrainy i vyklikać u ich davier da Rasii.
«Dla rasiejcaŭ vielmi važna było, kab ukraincaŭ i biełarusaŭ zrabić vorahami i pasiejać nianaviść», — piša Paźniak.
A voś ukraincam, z hledzišča intaresaŭ ich krainy, u hetaj situacyi vypadała padtrymlivać prychilnuju nastrojenaść biełarusaŭ da Ukrainy.
«Prychilnaść biełaruskaha naroda — heta palityčny kapitał dla ŭkraincaŭ i strymlivajučy čyńnik suprać dalejšaj ahresii Rasiei. Jaho treba było źbierahać i pavialičvać», — piša Zianon Paźniak.
Ale hetaha nie zrazumieli va Ukrainie, «inicyjatyvu pierachapiła Maskva, pracujučy nibyta na ŭkrainskim baku».
Paźniak piša, što siarod ukrainskaj palityčnaj supolnaści amal nie znajšłosia asobaŭ, jakija b paśladoŭna, pastajanna i publična tłumačyli stanovišča, u jakim znachodzicca Biełaruś, «jaki teror, represii i vyniščeńnie nacyi tam adbyvajecca, kolki tysiačaŭ biełarusaŭ u turmach z žoŭtymi łatkami palityčnych na adzieńni, jak ich tam katujuć za toje, što jany biełarusy, za toje, što pastavili «padabajku» ŭ siecivie ŭ padtrymku Ukrainy i h. d.»
«Dziejničajučy nibyta na ŭkrainskim baku, skarystaŭšy saŭkoŭ i ahienturu, rasiejskaja prapahandysckaja ataka, prafiesijna apracavaŭšy, uzłavaŭšy i vykarystaŭšy masy ŭzbudžanych ukraincaŭ, nakiravała ich złość suprać biełarusaŭ. Maŭlaŭ, hladzicie: maskali napali na Ukrainu z terytoryi Biełarusi, z boku Biełarusi jany puskajuć pa Ukrainie rakiety, a biełarusy maŭčać, bo jany, maŭlaŭ, razam z maskalami, bo jany akupanty, bo jany niasuć kalektyŭnuju adkaznaść i h. d.
Masavanaja psichičnaja ataka na biełarusaŭ pajšła pa šmat jakich ukrainskich kanałach, asabliva pa sacyjalnych sietkach.
Z poŭnym viedańniem spravy skažu: takoj dzikaj nianaviści, takich brudnych źniavah, takoha złaradstva, takoha nizkaha i niespraviadlivaha abzyvańnia i źnievažeńnia biełaruskaha naroda jašče nie było ŭ historyi. Biełarusy ŭsio heta čujuć i čytajuć. I treba viedać (maskoŭcy toje ŭličvajuć), što abraza, niespraviadlivaje nacyjanalnaje źnievažeńnie vyklikaje achoŭnuju pazicyju ŭ adkaz, jakaja chutka nie minaje», — piša Zianon Paźniak.
Palityk zaŭvažaje: u hety ž čas rasijskaja prapahanda, palivajučy brudam ukraincaŭ, stanoŭča adhukajecca pra biełarusaŭ, padchvalvaje ich, demanstruje navat pavahu i zachapleńnie.
«Z Maskvy biełarusaŭ nie abzyvajuć (choć dumajuć hetak ža, jak i pra ŭkraincaŭ). Prafiesijny padychod, maŭlaŭ, adčujcie roźnicu», — piša jon.
«Voś što takoje hramatnaja z adnaho boku i biazhramatnaja z druhoha prapahandysckaja stratehija ŭ infarmacyjnaj vajnie», — kanstatuje Paźniak.
Palityk piša, što šmat užo stračana, ale «i ŭkraincam (tym jakija razumiejuć niebiaśpieku parazy ŭ prapahandzie), i biełarusam, jakija dapamahajuć Ukrainie, nieabchodna schamianucca, kab krok za krokam viartać pazicyi, hledziačy ŭ budučyniu i razumiejučy sens supolnaj pieramohi nad «skopiščam zła» i złačynstvami dvuch razbojnikaŭ».
