Ema Tahajeva havoryć:
«Vajna suprać Ukrainy biesčałaviečnaja, biessensoŭnaja. U 2004 hodzie pucinskija hienierały abstralali škołu ŭ Biesłanie hranatamiotami i ahniamiotami. Na kryvi biesłanskich dziaciej Pucin admianiŭ vybary kiraŭnikoŭ respublik. My pazbavilisia prava vybaru».
«Katam Biesłana» Tahajeva nazyvaje Pucina i ŭ inšym miescy.
Taksama žančyna nahadvaje, što ciapier u turmach Rastova-na-Donie pakutujuć 36 asiecin, pasadžanych tudy pucinskim režymam za mitynhi va Uładzikaŭkazie. A ŭkraincy asiecinam ničoha kiepskaha nie zrabili.
Hetaja śmiełaja žančyna nie ŭpieršyniu publična vykazvaje svoj pratest. Jašče ŭ vieraśni 2004 hoda, adrazu paśla terakta, jana i inšyja maci zahinułych byli aštrafavanyja sudom na 20,5 tysiač rubloŭ ci prysudžanyja da hramadskich rabot za ŭdzieł u akcyi pratestu. Jany praviali jaje 1 vieraśnia, pryjšoŭšy na panichidu pamiaci achviar trahiedyi ŭ futbołkach z nadpisam «Pucin — kat Biesłana».
Padčas vyzvaleńnia zakładnikaŭ, zachoplenych čačenskimi bajevikami 1—3 vieraśnia 2004 hoda ŭ adnoj ź biesłanskich škołaŭ, zahinuli 333 čałavieki, kala 800 byli paranienyja. U tym liku zahinuli muž Emy Tahajevaj Rusłan i dva ichnija syny-padletki — 14-hadovy Asłan i 16-hadovy Ałan.
