«Palityčnyja siły, jakija znachodziacca za miažoj, u pieravažnym svaim składzie navat nie čytali prajekta. I jany, darečy, nazyvajucca navat nie apazicyjaj, a piataj kałonaj. Tamu što ŭsio, za što jany vystupajuć, nakiravana suprać Biełarusi. Navat nie suprać Łukašenki, inšych vyšejšych słužbovych asob. Usio nakiravana suprać Biełarusi, biełaruskich pradpryjemstvaŭ, naroda», — adznačyŭ Juryj Vaskrasienski.
«My praviali 31 kruhły stoł, ź ich 10 — pa kanstytucyjnaj reformie. Pa ich vyniku pryniali miemarandum. Dyk voś, na kožny z hetych kruhłych stałoŭ my ich zaprašali. Pisali im pa elektronnaj pošcie i malili ich dasłać choć jakija-niebudź prapanovy. U vyniku — nivodnaha adkazu. Ni ad adnoj «demakratyčnaj» palityčnaj partyi, ni ad hetych samazvanych lidaraŭ apazicyi», — skazaŭ Juryj Vaskrasienski.
